கருகு - கருகல் = இருளில் பொருள் தெரியாமைபோல் ஏதேனும்
ஒரு செய்தி விளங்காமை. கருகு - கருக்கம் = கார்மேகம். கரு - கருள் = இருள். கரு - கருமு-கருமி = கொடாது மறைக்கும் உலோபி. கரு - கருனை = கருக வறுத்த பொரிக்கறி, பொரியல். கரு - கருமை = முதிர்வு, மிகுதி, பெருமை. கரு - கர - கரப்பு = மறைப்பு. கர - கரவு = மறைப்பு, வஞ்சனை. கரவு - கரவடம் = களவு, வஞ்சனை. கரப்பு - கரப்பான் = கரிய சிரங்கு, கரந்து அல்லது இருளில் வழங்கும்
பூச்சி. கர - கரம்பு = கரியநிலம், திருந்தா நிலம். ஒ.நோ: கருந்தரை = பாழ்நிலம். கரம்பு - கரம்பை = காய்ந்த களிமண். கர - கரா - கராம் = கரிய முதலை. கர - கரவாகம் = கரிய காக்கை. கர - கரந்தை = கரிய அல்லது நீல மலரையுடைய செடி, அதன்
மலரைச் சூடி நிரை மீட்டல். கரு - கரி = கரிய அவிந்த தழல், கரிய யானை, கரிய குருவி. கரிதல் = கருகுதல். கரி - கரியல் = குற்றம். கரியன் = கரிய திருமால். கரியான், கரிச்சான் = கரிக்குருவி. கரி - கரிசு = கருப்பு, குற்றம். கரிசு - கரிசல் = கரிய நிலம். கரியல் = வளராது கருத்தமரம். கரியான் = கருங்குதிரை வகை. கர - கரை. கரைதல் = மறைதல், சிறுத்து மறைதல், சிறுத்தல், அல்லது
குறைதல். கரை = மண் கரையும் நீர்நிலை யோரம், நீர்நிலை யெல்லை, எல்லை
மேடு, எல்லை, அளவு, எல்லை குறிக்கப்படும் பங்குநிலம், பங்கு. கரு - கார் = கருமை, கரிய மேகம், மேகம் மிகுந்து பெய்யுங் காலம்,
மழைநீரால் தோன்றும் அழகு. கார் - காரி = கரிய எருது, கரிய சனி. கார் - காரிகை = அழகு, அழகிய பெண், பெண். கரு-கறு- கறுப்பு = கருப்பு, சினத்தால் முகங் கருத்தல், சினம். "கறுப்பும் சிவப்பும் வெகுளிப் பொருள"(தொல். உரி. 74) |