நிகர்தல் = ஒத்தல். “மஞ்சை நிகருந் தியாக வள்ளலே” (விறலி விடு. 902).

நிகர்த்தல் = 1. விளங்குதல். “தஞ்சே ணிகர்காவின்” (திருக்கோ. 183). 2. ஒத்தல். “கண்ணொடு நிகர்க்குங் கழிப்பூங் குவளை” (தொல். பொருள். 290). 3. உறழ்தல், மாறுபடுதல். “தன்னொடு நிகரா வென்னொடு நிகரி” (ஐங். 67).

நிகர்ப்பு = ஒப்பு, போர்.

நிழல் - நிறன் - நிறம் = 1. ஒளி. “நிறப்பெரும் படைக்கலம்” (கம்பரா. தைல. 30). 2. வண்ணம். “நிறங்கொள் கண்டத்து நின்மலன்” (தேவா. 370 4). 3. சாயம். 4. இயல்பு. “வின்னிற வாணுதல்” (திருக்கோ. 58). 5. இசை, இசைத்திறம். (ஈடு, 2 6 11). 6. ஆளத்தி வகை. “நிறவாளத்தி நிறம்குலை யாமற் பாரணை யுடனிகழும்” (சிலப். 3 26, உரை). 7. புகழ். “இவனோடு சம்பந்திக்கை தரமன்று நிறக்கேடாம்” (ஈடு, 4 9 3). 8. ஒளியுள்ள மார்பு, மார்பு. “செற்றார் நிறம்பாய்ந்த கணை” (கலித். 57). 9. நடுவிடம். “கடலிற் றிரைநிறஞ் சேர்மத்தின்” (திருமந். 2313). 10. உடம்பு. “மெல்லி யலைமல்லற் றன்னிற மொன்றி லிருத்திநின்றோன்” (திருக்கோ. 58). 11. தோல். “புலிநிறக் கவசம்” (புறம். 13).

ம. நிறம்.

நெல் = பொன்போல் விளங்கும் தவசம் (கூலம்). “சடைச் செந்நெல் பொன்விளைக்குந் தன்னாடு” (நள. 68). 'பொன்விளைந்த களத்தூர்' என்னுந் தொடர்களை நோக்குக. நெல்லிற்குச் சொல் என்னும் பெயர் தோன்றியதும் இக் கரணியம்பற்றியே.

சுல் - சுல்லி = அடுப்பு, மடைப்பள்ளி.

சுல் - சுள் - சுடு - சுடர். சுல் - சொல் - சொலி. சொலித்தல் = எரிதல், விளங்குதல். சொலி - வ. ஜ்வல்.

ம., க. நெல்.

நெற்கஞ்சி, நெற்சோறு, நெற்பொரி என்னுங் கூட்டுச் சொற்களில், நெல் என்பது நெல்லரிசியைக் குறிக்கும்.

நெல் - நெள் - நெழு - நெகு - நெகிழ் - நெகிழி.

நெகிழி = நெருப்பு (அக. நி.).

நெகிழி - நெகிடி = நெருப்புக் குவை. “மதயானை... நெகிடிக்கெனப் பெரிய கட்டை மிகவேந்தி” (தாயு. மௌனகுரு. 7). தெ. நெகடி.