கரண்டு - கரண்டி (trowel). சுறண்டு - சுறண்டி. சுரண்டு - சுரண்டி. சுறு - சொறி. சொறிதல் = நகத்தால் வறண்டுதல். (புறண்டு) - பறண்டு - பிறாண்டு. பறண்டு - பறட்டு (ஒ.கு.). பறண்டு - வறண்டு. வறண்டு - வறண்டி. வறண்டு-வறட்டு (ஒ.கு.). கறட்டுக்கறட்டென்று புல்லைச் செதுக்குகிறான். பறட்டுப் பறட் டென்று சொறிகிறான், வறட்டுவறட்டென்று பானையைச் சுறண்டு கிறான் என்பன வழக்கு. vi. சுரசுரப்பு செறிந்த பல நுண்முட்கள் ஒருங்கே குத்துவது சுரசுரத்தல். குர்-(குர)-கர-கரகர-கரகரப்பு = தொண்டையில் சுரசுரத்தல் போன்ற உணர்ச்சி. கர-கார்-காறு. காறுதல் = கரகரத்தல். கர-கரண்-கரணை = சுரசுரப்பான கிழங்கு. கரண்-கரடு-கரடா = சுரசுரப்பான தாள். கரடு = கரடான திரடு. கரடு-கரட்டை = கரட்டுத்தோலுள்ள ஓணான். சுர்-சுர-சுரசுர-சுரசுரப்பு. சுர்-சர்-சரு-சருசரு-சருச்சரை. சர்-சரள் = கரட்டுமண். சுர்-(சுரடு) - (சுரட்டை) - சிரட்டை = கரடான கொட்டாங்கச்சி. சுரடு-சுறடு-சுறட்டைத்தலை = வறண்ட தலை. சுற-சொறி-சொறியன் = சொறித்தவளை. (புர்)-பர்பர-பரபர (உடம்பை அரித்தற் குறிப்பு). பர-பரடு-பரட்டை-பறட்டை=சீவாத் தலை. பர-(பார்)-பாறு. பாறுமயிர்=பறட்டை முடி. |