சொல்	அருஞ்சொற்பொருள்
கோரகம்	இளம் பூவரும்பு ; வட்டில் ; தக்கோலம் .
கோரகை	பௌத்தத் துறவியரின் பிச்சைப் பாத்திரம் ; அகப்பை ; அரும்பு ; கஞ்சா .
கோரங்கம்	நெல்லி .
கோரங்கி	சிற்றேலம் .
கோரசம்	சிவல் என்னும் பறவை .
கோமளம்	அழகு ; இளமை ; மென்மை ; மகிழ்ச்சி ; கறவைப் பசு ; மாணிக்கவகை .
கோமாட்டி	தலைவி ; அரசி .
கோமாதாக்கள்	நத்தை , பத்திரை , சுரபி , சுசீலை , சுமனை என்னும் ஐவகைப் பசுக்கள் .
கோமாயு	நரி .
கோமாரி	மாடுகளுக்கு வாயிலும் கால்களிலும் வரும் நோய் .
கோமாள்	காண்க : கோமகள் .
கோமாளம்	குதித்து விளையாடுகை ; குதித்தாடும் ஓர் அநாகரிகக் கூத்து .
கோமாளி	தன் சொல்லாலும் செயலாலும் மற்றவரைச் சிரிக்கச்செய்பவன் , விகடன் ; காண்க : கோணங்கி .
கோமாளிக்கூத்து	நகைப்பு விளைக்குஞ் செயல் .
கோமான்	அரசன் ; பெருமையிற் சிறந்தோன் ; மூத்தோன் ; குரு ; பன்றி .
கோமி	கோமதி ஆறு .
கோமியம்	காண்க : கோமயம் ; கோமேதகம் .
கோமுகம்	பசுவின் முகம்போன்ற இருக்கை ; பசு முதலியவற்றின் முகவடிவாகச் செய்யப் பட்ட நீர்விழும் வாய் .
கோமுகாசனம்	பசுவின் முகம்போன்ற இருக்கை ; கணுக்கால்களை இடுப்புச் சந்தில் சேர்க்கும் ஆசனவகை .
கோமுகி	பசு முதலியவற்றின் முகவடிவாகச் செய்யப்பட்ட நீர்விழும் தூம்பு .
கோமுகை	காண்க : கோமுகி .
கோமுற்றவர்	அரசர் .
கோமுறை	அரசிறை ; அரசனது நெறி தவறாத ஆட்சி .
கோமுனி	தலைமை முனிவன் ; அரசமுனி .
கோமூத்திரம்	பசுவின் சிறுநீர் .
கோமூத்திரிகை	ஒருவகைச் சித்திரகவி ; புல்வகை .
கோமேதகம்	ஒன்பதுவகை மணியுள் ஒன்று .
கோமேதம்	காண்க : கோமேதகம் ; ஆவின் கொழுப்பை அவியாகக் கொடுத்துப் புரியும் ஒரு வேள்வி .
கோய்	கள் முகக்கும் ஏனம் ; பரணிச் செப்பு ; பரணிநாள் ; குகை .
கோயக்கண்	மாறுகண் .
கோயில்	அரண்மனை ; ஆலயம் ; கடவுளை வழிபடும் இடம் ; சிதம்பரம் ; திருவரங்கம் ; வீரசைவர் அணியும் இலிங்கச் செப்பு ; கோயிற் பற்று ; நாற்சீர்த் தூக்கு .
கோயில்கொள்ளுதல்	வாழுமிடமாகக் கொள்ளுதல் .
கோயில்மாடு	கோயிலுக்கு விடப்பட்ட மாடு ; பெருமாள்மாடு ; அடங்காத் தடியன் .
கோயில்வாரியம்	கோயில் விசாரணைச் சபை ; கோயில்களைப் பராமரிக்கும் சபை .
கோயிலார்	கோயில் வேலைக்காரர் .
கோயிலாழ்வார்	கருவறை ; ஆராதனைப் பெட்டி .
கோயிலாள்	பட்டத்தரசி .
கோயிற்கட்டணம்	அந்தப்புரம் ; கோயிலுள் செல்லுதற்குத் தரும் பணம் .
கோயிற்கட்டி	உண்டைக்கட்டி .
கோயிற்காலம்	கோயில்களில் அவ்வக் காலத்துச்செய்யப்படும் பூசை .
கோயிற்காளை	காண்க : கோயில்மாடு .
கோயிற்கிராமம்	கோயிலுக்குச் சொந்தமான ஊர் .
கோயிற்கூழைத்தனம்	அரசன் அவையிலுள்ளோர் காட்டும் போலி வணக்கம் .
கோயிற்சாந்து	அரசன் அணிதற்குரிய கலவைச்சந்தனம் .
கோயிற்சுற்று	கோயிலை அடுத்துள்ள இடம் .
கோயிற்சேரி	கோயிலுக்குச் சொந்தமான ஊர்ப்பகுதி .
கோயிற்பற்று	கோயிலுக்குரிய நிலம் முதலியவை ; கிறித்தவக் கோயிலின் அதிகாரத்திற்குட்பட்ட ஊர்ப்பகுதி .
கோயிற்புறம்	கோயிலுக்கு அறக்கட்டளையாக விடப்பட்ட நிலம் .
கோயிற்பெருச்சாளி	கோயிலில் வாழும் பெருச்சாளி ; கோயிற்சொத்தை அபகரிப்போன் .
கோயின்மேரை	விளைச்சலில் கோயிலுக்குக் கொடுக்கும் ஒரு பகுதி ; கோயிற்குறுணி .
கோயின்மை	பெருமை ; செருக்கு .
கோர்க்கலம்	மட்கலம் .
கோரக்கர்மூலி	கஞ்சா ; கோரக்கநாதர் பயன்படுத்திய மூலிகை .
கோபிநாமம்	திருமால் அடியார்கள் கோபி சந்தனத்தால் அணியும் நெற்றிக்குறி .
கோபினை	கோபம் .
கோபீகன்	அதிக கோபமுள்ளவன் .
கோபுரத்தும்பை	அடுக்கத்தும்பை .
கோபுரந்தாங்கி	கோபுரத்தைத் தாங்குவது போலச் செய்திருக்கும் பதுமை ; காரிய நிருவாகியாகிய நடிப்போன் .
கோபுரம்	நகரம் அல்லது கோயிலின் பெரு வாயில் மேலமைப்பு ; வாயில் .
கோபுரவாசல்	கோபுரத்தோடுங் கூடிய வாயில் ; கோபுரத்தின் கீழ்நிலை .
கோபுரவாயில்	கோபுரத்தோடுங் கூடிய வாயில் ; கோபுரத்தின் கீழ்நிலை .
கோம்பல்	முன்கோபம் ; தணியாக் கோபம் .
கோம்பறை	ஒன்றுமற்றது , பயனற்றது .
கோம்பி	பச்சோந்தி ; ஓணான் ; ஓந்திப்பொது .
கோம்பு	சினக்குறிப்பு .
கோம்புதல்	தேங்காய் முதலியவற்றின் மேல் ஓடு ; அறிவிலி ; ஓர் ஊர் .
கோமகள்	அரசி ; தலைவி .
கோமகன்	இளவரசன் , அரசகுமாரன் ; அரசன் .
கோமடந்தை	இராசலக்குமி , திருமகள் , அரசி .
கோமணம்	காண்க : கோவணம் .
கோமணாண்டி	கோவணத்துடன் திரியும் பரதேசி .
கோமணிக்குன்றம்	வெண்கலமலை .
கோமதி	ஓர் ஆறு .
கோமயம்	பசுவின் சாணம் ; கோமூத்திரம் .
கோமரம்	தெய்வ ஆவேசம் ; சதுரக்கள்ளி .