சொல்
|
அருஞ்சொற்பொருள் |
ஆசியம் | வாய் ; முகம் ; சிரிப்பு ; முகத்திற்குரியது ; பரிகாசம் ; ஒன்பான் சுவையுள் ஒன்று . |
ஆசிரமம் | முனிவர் உறைவிடம் ; பன்னசாலை ; வாழ்க்கைநிலை . |
ஆசிரமி | ஆசிரமநிலையில் நிற்பவன் ; சன்னியாசி . |
ஆசிரயணம் | சார்ந்து நிற்கை . |
ஆசிரயம் | சார்ந்து நிற்கை . |
ஆசிரயித்தல் | சார்தல் . |
ஆசிரிதம் | சார்ந்திருக்கை . |
ஆசிரிதன் | சார்ந்திருப்பவன் . |
ஆசிரியக்கல் | தன்னைக் காத்துதவும்படி பிறனுக்கு எழுதிவைக்கும் கல்வெட்டு . |
ஆசிரியச்சீர் | காண்க : அகவல் உரிச்சீர் . |
ஆசிரியச் சுரிதகம் | அகவலால் ஆகிய சுரிதகம் என்னும் பாவுறுப்பு . |
ஆசிரியத்தளை | மாமுன் நேரும் விளமுன் நிரையும் வரத் தொடுக்கும் செய்யுள் தளை . |
ஆசிரியத்தாழிசை | ஆசிரியப்பா இனத்துள் ஒன்று ; ஒத்த சீர்கொண்ட மூன்றடியுடைய தாய்த் தனித்தோ , மூன்று சேர்ந்தோ ஒரு பொருள்மேல் வருவது . |
ஆசிரியத்துறை | காண்க : அகவற்றுறை . |
ஆசிரியப்பா | காண்க : அகவற்பா . |
ஆசிரியப்பிரமாணம் | ஒருவன் தன்னைக் காப்பாற்றும்படி எழுதிக்கொடுக்கும் முறி . |
ஆசிரியம் | காண்க : அகவற்பா ; ஆசிரியக்கல் . |
ஆசிரியவசனம் | மேற்கோள் . |
ஆசிரியவிருத்தம் | காண்க : அகவல்விருத்தம் . |
ஆசிரியவுரிச்சீர் | காண்க : அகவல்உரிச்சீர் . |
ஆசிரியன் | குரு ; போதகாசிரியன் ; நூலாசிரியன் ; உரையாசிரியன் ; புலவன் . |
ஆசினி | ஈரப்பலா ; மரவயிரம் ; மரப்பொதுப்பெயர் ; மரவுரி ; வானம் ; சிறப்பு . |
ஆசாமிவாரிச் சிட்டா | இனவாரி வரிக்கணக்கு . |
ஆசார்யாபிடேகம் | குருவாதற்குச் செய்யப்படும் சடங்கு . |
ஆசாரக்கணக்கு | கோயிலில் ஆசாரங்களைக் குறித்து வைக்கும் புத்தகம் . |
ஆசாரக்கள்ளன் | ஒழுக்கம் உள்ளவன்போல் நடிப்பவன் . |
ஆசாரக்கள்ளி | ஒழுக்கமுடையாள்போல் நடிப்பவள் . |
ஆசாரங்கூட்டுதல் | தூய்மையாகச் செய்தல் . |
ஆசாரச்சாவடி | பொதுச்சாவடி ; கொலுமண்டம் . |
ஆசாரஞ்செய்தல் | ஒழுக்கத்தைக் கடைப் பிடித்தல் . |
ஆசாரப்பிழை | ஒழுக்கத்தவறு . |
ஆசாரபரன் | ஒழுக்கத்தில் ஊக்கமுள்ளவன் . |
ஆசாரபோசன் | பகட்டுத் தோற்றமுள்ளவன் . |
ஆசாரம் | சாத்திர முறைப்படி ஒழுகுகை ; நன்னடை ; காட்சி ; வியாபகம் ; சீலை ; படை ; அரசர்வாழ் கூடம் ; தூய்மை ; பெருமழை ; உறுதிப்பொருள் ; முறைமை . |
ஆசாரம்பண்ணுதல் | உபசாரஞ்செய்தல் . |
ஆசாரலிங்கம் | சிவலிங்க பேதங்களுள் ஒன்று . |
ஆசாரவாசல் | தலைவாசல் ; கோயிலின் நுழைவாயில் , கொலுமண்டப வாசல் . |
ஆசாரவாயில் | தலைவாசல் ; கோயிலின் நுழைவாயில் , கொலுமண்டப வாசல் . |
ஆசாரவீனன் | ஒழுக்கங்கெட்டவன் . |
ஆசாரவீனி | ஒழுக்கங்கெடடவள் . |
ஆசாரவீனை | ஒழுக்கங்கெடடவள் . |
ஆசாரவுபசாரம் | காண்க : ஆசாரோபசாரம் . |
ஆசாரி | மாத்துவ ஸ்ரீவைணவப் பார்ப்பனர் பட்டப்பெயர் ; கம்மாளர் பட்டப்பெயர் ; குரு ; ஒழுக்கமுள்ளவன் . |
ஆசாரியசம்பாவனை | நல்ல காலங்களில் ஆசாரியருக்குக் கொடுக்கும் காணிக்கை . |
ஆசாரியப்பட்டம் | குருவாக அபிடேகமாகும் பொழுது தாங்கும் பட்டம் . |
ஆசாரியபக்தி | குருபக்தி . |
ஆசாரியபூசனை | குருக்களுக்குரிய காணிக்கை . |
ஆசாரியபோகம் | ஆசாரியன் அனுபவிக்கும் மானியம் . |
ஆசாரியன் | குரு ; சமயத்தலைவன் ; ஆசிரியன் . |
ஆசாரியன் திருவடியடைதல் | இறந்து நற்கதி அடைதல் . |
ஆசாரியாபிடேகம் | குருவாக அமர்த்தும் சடங்கு . |
ஆசாரோபசாரம் | மிக்க மரியாதை . |
ஆசாள் | குருபத்தினி ; தலைவி . |
ஆசான் | ஆசிரியன் ; புரோகிதன் ; மூத்தோன் ; வியாழன் ; அருகன் ; முருகக்கடவுள் ; பாலையாழ்த்திறவகை ; காந்தாரம் , சிகண்டி , தசாக்கரி , சுத்தகாந்தாரம் என்னும் நால்வகைப் பண்ணியல் . |
ஆசான்றிறம் | குரலுக்குரிய திறம் ; பாலையாழ்த்திறம் . |
ஆசானங்கை | காட்டாமணக்கு . |
ஆசானுபாகு | முழந்தாளளவு நீண்ட கையுடையோன் . |
ஆசானுவாகு | முழந்தாளளவு நீண்ட கையுடையோன் . |
ஆசி | வாழ்த்து ; வாழ்த்தணி ; ஒத்த தரை ; போர் . |
ஆசிக்கல் | காகச்சிலை . |
ஆசிகம் | முகம் . |
ஆசிடுதல் | பற்றாசு வைத்தல் ; நேரிசை வெண்பாவில் காணும் முதற்குறளின் இரண்டாம் அடி இறுதிச் சீர்க்கும் தனிச்சொல்லுக்குமிடையே விட்டிசைப்பின் ஓரசையேனும் ஈரசையேனும் சேர்த்தல் ; எதுகையில் ய , ர , ல , ழ என்னும் நான்கிலொன்றை ஆசாக இடுதல் . |
ஆசிடை | வாழத்து ; கூட்டம் ; ஆடை . |
ஆசிடையெதுகை | காண்க : ஆசெதுகை . |
ஆசிடைவெண்பா | நேரிசை வெண்பாவில் முதற்குறளின் இறுதிச்சீர்க்கும் தனிச் சொல்லுக்கும் இடையில் கூட்டப்பட்டு அசையுடன் வருவது . |
ஆசித்தல் | விரும்புதல் . |
ஆசிதகம் | இருத்தல் . |
ஆசிதம் | ஒருவண்டிப் பாரம் ; இருநூறு துலாங்கொண்ட பாரம் ; வாழுமிடம் ; நகரம் . |
ஆசிமொழி | வாழ்த்தணி . |
ஆசியக்காரன் | விகடம் செய்வோன் . |
ஆசியசீரகம் | கருஞ்சீரகம் . |
ஆசியநாடகம் | நகைச்சுவையுள்ள நாடகம் . |
ஆசாமிசோரி | ஆளைத் திருடுகை . |
ஆசாமிவாரி | இனவாரி . |
ஆசாமிவாரி இசாபு | அடங்கல் கணக்கு . |
![]() |
![]() |
![]() |