சொல்	அருஞ்சொற்பொருள்
மங்கலமகளிர்	சுமங்கலிகள் .
மங்கலமங்கையர்	சுமங்கலிகள் .
மங்கலமடந்தை	கணவனுடன் வாழ்பவள் ; ஒரு பெண்தேவதை .
மங்கலமரபு	காண்க : மங்கலவழக்கு .
மங்கலமாந்தர்	மங்கலச் செயல்களைச் செய்பவர் .
மங்கலமுகூர்த்தம்	காண்க : மங்கலவேளை .
மங்கலமுரசு	விழாக்காலங்களில் முழக்கும் முரசு .
மங்கலமுழவம்	விழாக்காலங்களில் முழக்கும் முரசு .
மங்கலமொழி	காண்க : மங்கலச்சொல் .
மங்கலவண்ணம்	மங்கலக்குறியான வெண்ணிறம் .
மங்கலவணி	திருமங்கலியம் ; இயற்கையழகு ; மங்கலக்குறியாக அணியும் வெள்ளணி .
மங்கலவழக்கு	தகுதிவழக்கு மூன்றனுள் மங்கல மல்லாததை மங்கலமாகக் கூறும் வழக்கு .
மங்கலவள்ளை	உயர்குல மங்கையை ஒன்பது வெண்பாக்களால் வகுப்புறப் பாடும் நூல் .
மங்கலவார்த்தை	நல்லுரை ; நற்செய்தி .
மங்கலவாரம்	செவ்வாய்க்கிழமை ; நல்ல நாள் .
மங்கலவாழ்த்து	நூலின் முதலில் அல்லது இறுதியில் செய்யப்படும் துதி ; மணமக்களுக்கு வாழ்த்துக் கூறுகை .
மங்கலவினைஞன்	நாவிதன் ; நற்செயல் செய்யத் தகுதியுள்ளவன் .
மங்கலவெள்ளை	சந்தனக்குழம்பு ; நூல்வகை .
மங்கலவேளை	நல்வேளை .
மங்கலன்	நாவிதன் ; செவ்வாய் .
மங்கலாதேவி	ஒரு பெண்தேவதை .
மங்கலி	சுமங்கலி ; நாவிதன் .
மங்கலியசூத்திரம்	காண்க : மங்கலசூத்திரம் .
மங்கலியப்பிச்சை	கணவன் உயிரைக்காக்குமாறு மனைவி இரந்து கேட்கை .
மங்கலியப்பெண்டுகள்	தெய்வமாகக் கொண்டாடப்படும் பெண்டிர் ; சுமங்கலிகளாய் இறந்த மகளிர் .
மங்கலியப்பொருத்தம்	திருமணப் பொருத்தத்துள் ஒன்று .
மங்கலியம்	திருமணத்தில் கட்டப்படும் தாலி ; சந்தனம் ; தயிர் ; பொன் ; செவ்வீயம் .
மங்கலியவதி	சுமங்கலி .
மங்கலை	சுமங்கலி , கணவனோடு வாழ்பவள் ; திருமகள் ; பார்வதி ; துர்க்கை ; அம்பட்டத்தி .
மங்களகரம்	நன்மையானது .
மங்களம்	காண்க : மங்கலம் .
மங்களம்பாடுதல்	நற்செயல் முடிவில் வாழ்த்துப்பாட்டுப் பாடுதல் ; செயலை முடித்தல் .
மங்களரேகை	ஒருவனுக்கு உண்டாகும் நன்மைகளைக் குறிப்பதாகக் கருதப்படும் உள்ளங்கை வரி .
மங்களவாத்தியம்	நற்காலங்களில் இசைக்கும் இசைக்கருவி .
மங்களவாரம்	காண்க : மங்கலக்கிழமை .
மங்களாசரணை	வாழ்த்து , வணக்கம் , வருபொருள் என்னும் முப்பகுதியுடைய நூன்முகம் .
மங்களாசாசனம்	நன்மையை வேண்டுகை ; பெரியோர்கள் வழிபாடு ; ஆழ்வாராதியரால் துதிக்கப்பெறுகை .
மங்களாரத்தி	கடவுளுக்குச் சுழற்றியெடுக்கும் கருப்பூர ஆரத்தி ; நல்ல காலங்களில் மஞ்சள் நீர் சுற்றுகை .
மங்களை	பார்வதி ; மக்களின் பருவநிலைகளுள் ஒன்று ; யோகினிதிசையி னொன்று .
மங்கினி	மிக்க மந்தபுத்தியுள்ளவர் ; பயன்றறவர் .
மங்கு	வங்கு ; கேடு ; சாடி .
மங்குங்காலம்	தீமைக்காலம் .
மங்குசனி	ஒருவனுடைய வாழ்நாளில் முதலில் வந்து தீமை செய்யும் ஏழரையாண்டுச் சனி .
மங்குதல்	ஒளிமழுங்குதல் ; குறைதல் ; நிறங்குன்றுதல் ; பெருமை குறைதல் ; வாட்டமுறுதல் ; கெடுதல் ; சாதல் .
மங்குரம்	பளிங்கு .
மங்குல்	வானம் ; மேகம் ; மூடுபனி ; இரவு ; இருட்டு ; திசை .
மங்குல்வாணி	தெய்வவாக்கு , வானொலி .
மங்குலம்	மழுக்கம் ; கலக்கம் ; முகவாட்டம் ; பார்வை மந்தம் ; ஐயம் ; நிறக்குறைவு .
மங்குலி	மேகத்தின் தலைவனாகிய இந்திரன் .
மங்குளம்	காண்க : மங்குலம் .
மங்கை	பெண் ; பன்னிரண்டு முதல் பதின்மூன்று வயது வரையுள்ள பெண் ; கற்றாழை ; பாதரசம் ; சில ஊர்ப்பெயர்களின் பின் இணைக்கப்படும் துணைச்சொல் .
மங்கைபங்கன்	உமையொருபாகன் , சிவபெருமான் .
மங்கைபங்காளன்	உமையொருபாகன் , சிவபெருமான் .
மங்கைபாகன்	உமையொருபாகன் , சிவபெருமான் .
மச்சக்கொடி	காமனுக்கும் பாண்டியனுக்கும் உரியதான மீனக்கொடி .
மச்சப்பொன்	மாற்றறிய வைத்திருக்கும் மாதிரிப் பொன் .
மச்சம்	காண்க : மச்சாவதாரம் ; மீன் ; மீனராசி ; பங்குனிமாதம் ; பதினெண் புராணத்துள் ஒன்று ; மாற்றறிய வெட்டும் பொன் ; மச்சநாடு ; சுவடு ; உடம்பில் உண்டாம் புள்ளி .
மச்சாவதாரம்	திருமாலின் பத்துப்பிறப்புகளுள் முதலாவதான மீன்பிறப்பு .
மச்சாவி	அண்ணி .
மச்சாள்	மனைவியின் உடன்பிறந்தாள் ; தாய்மாமன் அல்லது அத்தையின் மகள் .
மச்சான்	தாய்மாமன் மகன் அல்லது அத்தை மகன் ; மனைவியின் உடன்பிறந்தான் ; உடன் பிறந்தாளின் கணவன் .
மச்சி	காண்க : மச்சாள் ; கொடிவகை .
மச்சிகை	மோர் ; ஈ .
மச்சினச்சி	காண்க : மைத்துனி .
மச்சினன்	காண்க : மைத்துனன் .
மச்சினி	காண்க : மைத்துனி .
மச்சினிச்சி	காண்க : மைத்துனி .
மச்சு	மட்டமாகச் செங்கல்குத்திப் பாவியமேல்தளம் ; மேல்தளத்தில் பாவும் பலகை ; உத்தரமட்டத்தின் மேலுள்ள பலகைத்தடுப்பு ; மேல்மாடம் ; காண்க : மச்சப்பொன் : குற்றம் ; தகாதது ; கொடிவகை ; ஒர் அசைநிலை .
மச்சுக்கல்	மேல்தளத்தில் பதிக்கும் செங்கல் வகை .
மச்சுப்பாவுதல்	மேல்தளத்தைப் பலகை முதலியவற்றால் மூடுதல் .
மச்சுவீடு	மேல்தளமுள்ள கட்டடம் ; பலகையடைப்புள்ள மேன்மாடி வீடு .
மச்சுனமை	மைத்துனவுரிமை .
மச்சுனன்	காண்க : மைத்துனன் .
மச்சுனி	காண்க : மைத்துனி .
மச்சை	அம்பு எய்தற்குரிய குறி ; உடம்பிலுண்டாம் புள்ளி ; ஏழு தாதுவில் ஒன்று ; உட்சுரம் ; காண்க : மீனம்பர் .