299. நெய்தல்

	உரு கெழு யானை உடை கோடு அன்ன,
	ததர் பிணி அவிழ்ந்த தாழை வான் பூ,
	தயங்கு இருங் கோடை தூக்கலின், நுண் தாது
	வயங்கு இழை மகளிர் வண்டல் தாஅம்
5	காமர் சிறுகுடி புலம்பினும், அவர்காண்:
	நாம் இலம் ஆகுதல் அறிதும் மன்னோ-
	வில் எறி பஞ்சி போல, மல்கு திரை
	வளி பொரு வயங்கு பிசிர் பொங்கும்
	நளி கடற் சேர்ப்பனொடு நகாஅ ஊங்கே.	உரை

323. நெய்தல்

	ஓங்கித் தோன்றும், தீம் கள் பெண்ணை
	நடுவணதுவேதெய்ய-மடவரல்
	ஆயமும் யானும் அறியாது அவணம்
	ஆய நட்பின் மாண் நலம் ஒழிந்து, நின்
5	கிளைமை கொண்ட வளை ஆர் முன்கை
	நல்லோள் தந்தை சிறுகுடிப் பாக்கம்:
	புலி வரிபு எக்கர்ப் புன்னை உதிர்த்த
	மலி தாது ஊதும் தேனோடு ஒன்றி,
	வண்டு இமிர் இன் இசை கறங்க, திண் தேர்த்
10	தெரி மணி கேட்டலும் அரிதே;
	வரும் ஆறு ஈது; அவண் மறவாதீமே.	உரை

378. நெய்தல்

	யாமமும் நெடிய கழியும்; காமமும்
	கண்படல் ஈயாது பெருகும்; தெண் கடல்
	முழங்கு திரை, முழவின் பாணியின், பைபய,
	பழம் புண் உறுநரின், பரவையின் ஆலும்;
5	ஆங்கு அவை நலியவும், நீங்கி யாங்கும்,
	இரவு இறந்து, எல்லை தோன்றலது; அலர் வாய்
	அயல் இற் பெண்டிர் பசலை பாட,
	ஈங்கு ஆகின்றால்-தோழி!-ஓங்கு மணல்
	வரி ஆர் சிறு மனை சிதைஇ வந்து,
10	பரிவுதரத் தொட்ட பணிமொழி நம்பி,
	பாடு இமிழ் பனி நீர்ச் சேர்ப்பனொடு
	நாடாது இயைந்த நண்பினது அளவே.	உரை