151. பாலை

	வங்காக் கடந்த செங் கால் பேடை
	எழால் உற வீழ்ந்தென, கணவற் காணாது,
	குழல் இசைக் குரல குறும் பல அகவும்
	குன்று உறு சிறு நெறி அரிய என்னாது,
	'மறப்பு அருங் காதலி ஒழிய
	இறப்பல்' என்பது, ஈண்டு இளமைக்கு முடிவே.	உரை

295. நெய்தல்

	உடுத்தும், தொடுத்தும், பூண்டும், செரீஇயும்,
	தழை அணிப் பொலிந்த ஆயமொடு துவன்றி,
	விழவொடு வருதி, நீயே; இஃதோ
	ஓர் ஆன் வல்சிச் சீர் இல் வாழ்க்கை
	பெரு நலக் குறுமகள் வந்தென,
	இனி விழவு ஆயிற்று என்னும், இவ் ஊரே.	உரை