5. நெய்தல்

	அதுகொல், தோழி! காம நோயே?-
	வதி குருகு உறங்கும் இன் நிழற் புன்னை,
	உடை திரைத் திவலை அரும்பும் தீம் நீர்,
	மெல்லம் புலம்பன் பிரிந்தென,
	பல் இதழ் உண்கண் பாடு ஒல்லாவே.	உரை

236. நெய்தல்

	விட்டென விடுக்கும் நாள் வருக; அது நீ
	நொந்தனை ஆயின், தந்தனை சென்மோ!-
	குன்றத்தன்ன குவவு மணல் அடைகரை
	நின்ற புன்னை நிலம் தோய் படு சினை
	வம்ப நாரை சேக்கும்
	தண் கடற் சேர்ப்ப!-நீ உண்ட என் நலனே.	உரை