188. முல்லை

	முகை முற்றினவே முல்லை; முல்லையொடு
	தகை முற்றினவே, தண் கார் வியன் புனம்-
	வால் இழை நெகிழ்த்தோர் வாரார்-
	மாலை வந்தன்று, என் மாண் நலம் குறித்தே.	உரை

215. பாலை

	படரும் பைபயப் பெயரும்; சுடரும்
	என்றூழ் மா மலை மறையும்; இன்று அவர்
	வருவர்கொல், வாழி-தோழி!-நீர் இல்
	வறுங் கயம் துழைஇய இலங்கு மருப்பு யானை
	குறும் பொறை மருங்கின் அமர் துணை தழீஇக்
	கொடு வரி இரும் புலி காக்கும்
	நெடு வரை மருங்கின் சுரன் இறந்தோரே.	உரை