127. மருதம்

	குருகு கொளக் குளித்த கெண்டை அயலது
	உரு கெழு தாமரை வால் முகை வெரூஉம்
	கழனிஅம் படப்பை காஞ்சி ஊர!
	ஒரு நின் பாணன் பொய்யன் ஆக,
	உள்ள பாணர் எல்லாம்
	கள்வர் போல்வர், நீ அகன்றிசினோர்க்கே.	உரை

300. குறிஞ்சி

	குவளை நாறும் குவை இருங் கூந்தல்,
	ஆம்பல் நாறும் தேம் பொதி துவர் வாய்,
	குண்டு நீர்த் தாமரைக் கொங்கின் அன்ன
	நுண் பல் தித்தி, மாஅயோயே!
	நீயே, அஞ்சல்' என்ற என் சொல் அஞ்சலையே;
	யானே, குறுங் கால் அன்னம் குவவு மணற் சேக்கும்
	கடல் சூழ் மண்டிலம் பெறினும்,
	விடல் சூழலன் யான், நின்னுடை நட்பே.	உரை

376. நெய்தல்

	மன் உயிர் அறியாத் துன்அரும் பொதியில்
	சூருடை அடுக்கத்து ஆரம் கடுப்ப,
	வேனிலானே தண்ணியள்; பனியே,
	வாங்குகதிர் தொகுப்பக் கூம்பி, ஐயென,
	அலங்கு வெயில் பொதிந்த தாமரை
	உள்ளகத்தன்ன சிறு வெம்மையளே.	உரை