109. நெய்தல்

	முட் கால் இறவின் முடங்கு புறப் பெருங் கிளை
	புணரி இகுதிரை தரூஉம் துறைவன்
	புணரிய இருந்த ஞான்றும்,
	இன்னது மன்னோ, நல் நுதற் கவினே!	உரை

160. குறிஞ்சி

	நெருப்பின் அன்ன செந்தலை அன்றில்
	இறவின் அன்ன கொடு வாய்ப் பெடையொடு,
	தடவின் ஓங்கு சினைக் கட்சியில், பிரிந்தோர்
	கையற நரலும் நள்ளென் யாமத்துப்
	பெருந் தண் வாடையும் வாரார்;
	இஃதோ-தோழி!-நம் காதலர் வரவே?	உரை

320. நெய்தல்

	பெருங் கடற் பரதவர் கோள் மீன் உணங்கலின்
	இருங் கழிக் கொண்ட இறவின் வாடலொடு,
	நிலவு நிற வெண் மணல் புலவ, பலஉடன்,
	எக்கர்தொறும் பரிக்கும் துறைவனொடு, ஒரு நாள்,
	நக்கதோர் பழியும் இலமே போது அவிழ்
	பொன் இணர் மரீஇய புள் இமிழ் பொங்கர்ப்
	புன்னைஅம் சேரி இவ் ஊர்
	கொன் அலர் தூற்றும், தன் கொடுமையானே.	உரை