390

	அறவை நெஞ்சத்து ஆயர், வளரும்
	மறவை நெஞ்சத்து ஆயிவாளர்,
	அரும்பு அலர் செருந்தி நெடுங் கால் மலர் கமழ்,
	.........................................................மன்ன முற்றத்து,
5	ஆர்வலர் குறுகின் அல்லது, காவலர்
	கனவினும் குறுகாக் கடியுடை வியல் நகர்,
	மலைக் கணத்து அன்ன மாடம் சிலம்ப, என்
	அரிக் குரல் தடாரி இரிய ஒற்றிப்
	பாடி நின்ற பல் நாள் அன்றியும்,
10	சென்ற ஞான்றைச் சென்று படர் இரவின்
	வந்ததற் கொண்டு, 'நெடுங் கடை நின்ற
	புன் தலைப் பொருநன் அளியன்தான்' என,
	தன்னுழைக் குறுகல் வேண்டி, என் அரை
	முது நீர்ப் பாசி அன்ன உடை களைந்து,
15	திரு மலர் அன்ன புது மடிக் கொளீஇ,
	மகிழ் தரல் மரபின் மட்டே அன்றியும்,
	அமிழ்து அன மரபின் ஊன் துவை அடிசில்
	வெள்ளி வெண் கலத்து ஊட்டல் அன்றி,
	முன் ஊர்ப் பொதியில் சேர்ந்த மென் நடை
20	இரும் பேர் ஒக்கல் பெரும் புலம்பு அகற்ற,
	அகடு நனை வேங்கை வீ கண்டன்ன
	பகடு தரு செந்நெல் போரொடு நல்கி,
	'கொண்டி பெறுக!' என்றோனே உண் துறை
	மலை அலர் அணியும் தலை நீர் நாடன்;
25	கண்டாற் கொண்டும் அவன் திருந்து அடி வாழ்த்தி,
	.............................................................................................................................
	வான் அறியல என் பாடு பசி போக்கல்;
	அண்ணல் யானை வேந்தர்
	உண்மையோ, அறியல்? காண்பு அறியலரே!