(இ-ள்.)
அப்பிறப்பில்-முன்னைப் பிறவியில், அமர்ந்ததன் காதலி - விருப்பமுள்ள தன் தேவியின்,
ஒப்புஇல் செய்கை - ஒவ்வாத செயலை, உணர்ந்தது - (அப்பொழுது உண்டான முற்பிறப்புணர்வால்
மயில்) அறிந்தது; உணர்ந்தபின் - --, தப்பு இல் - தவறு இல்லாத, அன்னது - அம்மயில்,
மிசை - மேலே, குப்புறா - பாய்ந்து, சாரன் கண்களை-சோர நாயகனாகிய பாகன்கண்களை,
குத்தி அழித்தது - (தன்) கூரிய அலகினால் குத்தி அழித்துவிட்டது. (எ-று.)
மயில், முற்பவவுணர்வால் காதலியின் செயலை யறிந்து பாகன்கண்களை அழித்த தென்க.
முற்பவவுணர்வு இம்மயிலுக்கு இருந்தது என்பதை, ‘உதிக ஸம்ருதி‘
என்னும் (வாதி, 3-39.) சுலோகத்தால் அறிக. குப்புஉறா - குப்புற்று,குதித்து. (12)
167. |
முத்த வாணகை யாண்முனி வுற்றனள் |
|
கைத்த லத்தொரு கற்றிரள் வீசலும் |
|
மத்த கத்தை மடுத்து மறித்தது |
|
தத்தி மஞ்ஞை தரைப்பட வீழ்ந்ததே. |
(இ-ள்.)
(அச்செயலைக் கண்ட), முத்த வாள் நகையாள் - முத்தென ஒளிரும் பற்களையுடைய அமர்தமதி,
முனிவுற்றனள் - சினம் மிகுந்து, கை தலத்து ஒரு திரள் கல் வீசலும் - கையில் ஒரு திரண்ட
கல்லை எடுத்து அம்மயிலின் மேல் எறிதலும், (அக்கல்லானது), மத்தகத்தை மடுத்து
மறித்தது - மயிலின் தலையில் பட்டு மேலும் ஓடவொட்டாது தடுத்தது, மஞ்ஞை - (அதனால்
அம்) மயில், தத்தி - தள்ளாடி நடந்து, தரைப்பட வீழ்ந்தது - பூமியில் வீழ்ந்துவிட்டது.
(எ-று.)
அரசி, மயிலின்மேல்
கல் எறிய அது தரையில் வீழ்ந்த தென்க.
திரள்கல் என மாறுக. வீசல் - எறிதல், மடுத்தல் - தாக்குதல்,
மறித்தல் - தடுத்தல். அடிப்பட்ட வருத்தத்தால் தத்தி நடந்த தென்க. உற்றனள்,
முற்றெச்சம். (13)
|