| | வெண்பா வியலினு மாசிரிய வியலினும்
பண்புற முடியும் 8பாவின வென்ப' |
(பொருள். சூ. 473.)
|
என்றார் தொல்காப்பியனார்.
|
'பண்பார் புறநிலை' என்றும், 'ஒண்பாச் செவியறிவு' என்றும் சிறப்பித்தவதனால்,
புறநிலை வாழ்த்தும் வாயுறை வாழ்த்தும் செவியறிவுறூஉம் இவ்வாறன்றி
வெண்பாவேயாயும் ஆசிரியமேயாயும் வரப்பெறும்; கலியும் வஞ்சியுமாய்
வரப்பெறாவெனக் கொள்க.
|
'ஊனமில்லா வெண்பா' என்று சிறப்பித்தவதனால் வேற்று வண்ணம் விரவாது
வெள்ளை வண்ணம் எல்லா வண்ணத்துள்ளுஞ் சிறப்புடைத்தாய் மங்கலமரபிற்றாய்
அவ்வாறே வேற்றுத் தளையும் அடியும் விரவாமையின் எல்லாப் பாவினுள்ளும்
வெண்பாச் சிறப் புடைத்தென்று முன்வைக்கப்பட்டது என்று கொள்க.
|
| | 'வேதவாய் மெய்ம்மகனும் வேந்தன் மடமகளும்
நீதியாற் சேர்ந்து நிகழ்ந்த நெடுங்குலம்போல்
(9) ஆதிசால் பாவு மரசர் வியன்பாவும்
ஓதியவா றோத மருட்பாவென் றோங்கிற்றே.'
'பண்ணுந் திறமும்போற் பாவு மினமுமாய்
வண்ண விகற்ப வகைமையாற் - பண்மேற்
றிறம்விளரிக் கில்லதுபோற் செப்ப லகவல்
இசைமருட்கு மில்லை யினம்.'
[' தென்ற லிடையுந் திருநுதல் வேர்வும் பலமுறையென்
றொன்றிய பாவும்பல் யானையு மென்பவொண் போதமர்ந்த
பொன்றிக ழோதி புறநிலை கைக்கிளை வாயுறைவாழ்த்
தென்றிவற் றிற்குஞ் செவியறி விற்கு மிலக்கியமே.'
|
இவ்வுரைச் சூத்திரக் காரிகையின் வழியே மருட்பா நான்கிற்குங் காட்டிய
இலக்கியங்களை முதனினைத்துக் கொள்க.
|
| 3. செய்யுளியலோத்து முற்றும்.
|
|
(9) ஆதிசால்பா - அந்தண சாதிப்பா ; என்றது வெண்பாவை. அரசர் வியன்பா -
ஆசிரியப்பா.
|
|
(பி - ம்.) 8. பாங்கினவாகும்.
|