தன்மைக்கு ஒருமை அல்லது இன்மையின் தன்மைப் பன்மையாவது உயர்த்துக்
கூறுதற்கண் வழுவமைதியாக வரும் தன்மையொருமையாயும். முன்னின்றாரையும்
படர்க்கை யாரையும் அவ்விருதிறத்தாரையும் உளப்படுக்கும் உளப்பாட்டுப்
பன்மையாயுமே வரும்.

தன்மைப் பன்மை விகுதிகள்- அம், ஆம், எம், ஏம், ஓம், கும் டும், தும், றும், -
என்ற ஒன்பதாம்.

இவற்றுள் கும், டும்,தும், றும், - என்பன எதிர்காலம் காட்டும் விகுதிகள்; ஆகவே
இவை தெரிநிலை வினைக்கே வருவனவாம். அவற்றுள்ளும் கும் ஈறு பெற்ற முற்றுக்கள்
பெயரை விடுத்து வினைகொண்டு முடியினும் வினைமுற்றுக்களேயாம்.

அம், ஆம்-என்பன முன்னின்றாரையும், தமராயவழிப் படர்க்கை யாரையும்
உளப்படுக்கும்.

எம், ஏம், ஓம்- என்பன படர்க்கையாரை உளப்படுக்கும். இவற்றுள் ஓம் ஈறு ஏம்
ஈற்றின் சிதைவாய்ப் புதியது புகுதலால் தோன்றியதாம்.

கும், டும், தும், றும்- என்பன முன்னின்றார் படர்க்கையார் என்ற இரு
பாலாரையும் உளப்படுத்து வழக்கினுள் அருகியே வரும்.

உண்கு- உண்+கு
                    உண்டு- உண்+டு
                    வருது- வா+து