| | ‘காலம் உலகம் உயிரே உடம்பே
பால்வரை தெய்வம் வினையே பூதம்
ஞாயிறு திங்கள் சொல்என வரூஉம்
ஆயீ ரைந்தொடு பிறவும் அன்ன
ஆவயின் வரூஉம் கிளவி எல்லாம்
பால்பிரிந்து இசையா உயர்திணை மேன’ | தொல்.சொல்.57 |
என்பனவற்றையும் கொண்டமை உணரத்தக்கது.
|
சூறாவளி
|
வேள் குரிசில் என்பன அஃறிணை வாசகம் என ஈண்டு வழு அமைத்தார். மேல் பெயரியலுள் ‘நம்பி ஆடூஉ விடலை கோவேள் குரிசில்’ என உயர்திணை ஆண்பால் பெயருள்
எடுத்தோதியதனை மறந்தார் போலும். குடிமை நல்லன்- ஆண்மை நல்லன்- என ஈறும்
திரியாது நின்றாங்கு நின்று குடிமை ஆண்மை முதலியன உயர்திணை முடிபுகொள்ளும்
எனவும். அது வழா நிலையாம் எனவும் கூறினார். ஆசிரியர் தொல்காப்பியனார்.
|
| | ‘உயர்திணை மருங்கின் நிலையின ஆயினும்
அஃறிணை மருங்கின் கிளத்தாங்கு இயலும்’ | சொல்.55 |
என்றதனால், அவை உயர்திணை முடிபு கொள்ளா என விலக் கப்பட்டமையானும்,
குடிமை நல்லன் ஆண்மை நல்லன் முதலிய வாய்பாடு இருவகை வழக்கினும்
இன்மையானும் அதுபொருந்தாது என மறுக்க.
|
| | ‘நின்றாங்கு இசைத்தல் இவண்இயல்பு இன்றே’
‘இசைத்தலும் உரிய வேறிடத் தான’ | 58
59 |
என்னும் சூத்திரங்கட்குப் பொருள் அறியாது உரையாசிரியரை உள்ளிட்டோர் எல்லாம்.
|
| | ‘அஃறிணை மருங்கின் கிளந்தாங்கு இயலும்’ | 59 |
என்பதனொடு மாறுகொள்ள உரைத்தார். அதுபொருத்தாமை அறிக. இவ்வாறு இன்னும் எடுத்து விரிப்பின் பெருகும். ஆங்காங்கு உய்த்து உணர்க. |