பெருஞ்சேந்தனையே உணர்த்திப் பிரிவிலதாய் நிற்றலின் கடியப்படாது என்க.
|
| ‘பொற்பூண் சுமந்த புணர்மென்முலைக் கோடு போழ
நற்பூங் கழலான் இருதிங்கள் நயந்த வாறும்
கற்பாடு அழித்த கனமாமணித் தூண்செய் தோளான்
வெற்பூடு அறுத்து விரைவின்னெறிக் கொண்டவாறும்’ |
சீவக.19
|
| என்பதும் அது. இவ்வாறே சான்றோர் செய்யுளில் பயின்று வருமாறும் உணர்க. |
61 |
விளக்கம்
|
கூத்தப்பெருஞ்சேத்தனே காலேகவண்ணன் என்பது அறிக. நற்பூங்கழலானே
கற்பாடு அழித்த கனமா மணித்தூண்செய் தோளானும் ஆவன் என்க. இவற்றுள் பின்தொடர்கள் தனிச்சிறப்புடைய பொருள் தாராது சுட்டுப்பொருளவாய்
நிற்குமாறும் அறிக. இக்கருத்தை,
|
| | பொருளொடு புணராச் சுட்டுப்பெய ராயினும்
பொருள்வேறு படாஅது ஒன்றா கும்மே’ |
சொல்.37
|
| என்ற நூற்பாஉரையுள் நச்சினார்க்கினியர் கூறி, இந்நூற்பாவிற்கு இரட்டுறமொழிதலைப் பொருளாகக் கொள்வர். இந்நூற்பா விளக்கம் சேனாவரையர் உரைத்ததே.
|
ஒத்த நூற்பாக்கள்
|
| | ‘ஒருபொருள் இருசொல் பிரிவில வரையார்.’
முழுதும் | தொல்.சொல்.460. மு.வீ.ஒ.124
நன்.397 |