‘ஆலத்துமேல வாலின் நெடியகுரங்கு, குளத்துளவளை’ எனவும், வங்கத்துச்
சென்றார்வரின், அஞ்சனத்தன்ன பைங்கூந்தல் (உடையாள்) மாமேனி (மேல)
தெங்கங்காய் போலத் திரண்டுருண்ட வெண்கோழி முட்டை உடைத்தன பசலை
தணிவாம் எனவும், ‘பாரி பறம்பின்மேல் தண்ணுமைதான் நாணும் தோளாள் நிறன் காரி
விறன் முள்ளூர் வேங்கைவீ, உள்ளூர் உள்ளது (ஆகிய) அலர்ஆரிய மன்னர் பறையின்
எழுந்து இயம்பும்’ எனவும் சொற்கள் கொண்டு கூட்டப்பட்டுப் பொருள் அமைந்தவாறு
காண்க.

இது நிறுத்தமுறையானே அடிமறிமாற்றுப் பொருள்கோள் ஆமாறு கூறுகின்றது.

இ-ள்: அடிமறிமாற்றுப் பொருள்கோளாவது சீர் நின்றாங்கு நிற்ப அடிகள் தத்தம்
நிலையின்திரிந்து ஒன்றன் நிலைக்களத்து ஒன்று சென்று நிற்கும் என்றவாறு.