‘பற்றோடு வீடே இருபுறம் தான்தெரி தான்தெரியா நற்கருத் தாதீ பகமாம் கருமம்;
நான்கு ஆதாரம்மேல் பொற்புஅமர் சேர்வு கலப்புப் புலனொடு அயல் என்பதாம் கற்பு
மலியும் இருபத்து மூவகைக் காரகமே’ 41

என்ற காரிகைகளையும் நோக்கி யுணர்க.
 

குழையான் என்றவழிக் கருதுதல் தொழிலும் கருத்தாவும் கருதப்பட்ட குழைபும்
பிறவும் பற்றி அக்கருத்து நிகழ்ந்தது என்றார். அது பொருந்தாமை மேலே கூறினாம்,
வினைக்குறிப்பின்உண்மை அறியாமையின் இவ்வாறு தமக்கு வேண்டியவாறே கூறினார்.
 

குழையான்- குழையை உடையன் எனக்கருதுதல் உடையான் என்று பொருள் கோடற்கண் இழுக்கின்மை முன்னர் விளக்கப்பட்டது.
 

இ தொல்.சொல்.112,113

வீ.சோ.38

நன். 320