குறை- இன்றியமையாமை. பொருளைச்சொல் இன்றியமையாமையின் அதனைக்
‘குறை’ என்றார்.

இந்நூற்பா தொல்காப்பியச் சொற்படல 396 ஆம் நூற்பாவாகும். இதன் உரையில்
தாம் முன்பு காட்டாத தொல்காப்பிய உரிச்சொற்களை எஞ்சாமல் அடக்கியுள்ளார்.
அவற்றொடு ‘படரே உள்ளல் செலவும் ஆகும்’ (தொல். சொல்.373) என்பதனையும்,
‘கறுப்பும் சிவப்பும்- நிறத்துஉரு உணர்த்தற்கும் உரிய என்ப’ (தொல்.சொல்.373)
என்பதனையும் கொள்க.