| 350. | அள்ளி யவுண ருயிர்குடித்த
அயிலோன் புயபூ தரமனைத்தும்
வள்ளி படர மலர்பறித்துத்
தொடுத்தே னின்று விடுத்தேனோ. | (83) |
| | | |
351. | மதியா ரான கலாதரனார்
மயங்கிக் குருவின் மனையாளைத்
துதியா ரிமையார் பலர்காணத்
தோயப் பொருதார் பிறரேயால். | (84) |
| | |
352. | நன்று போல முன்னெய்தி
நஞ்சு போல நனிகாந்திக்
கொன்று ஞாளி யெனப்பெருமால்
கொடுப்பேன் வென்று படுப்பேனால். | (85) |
| | | |
353. | பெற்றாள் வயினுந் தன்வயிற்றுப்
பிறந்தாள் வயினு மோருதரத்
துற்றாள் வயினு முறவுள்ளம்
ஓர்வா ளியினா லுடைப்பேனால். | (86) |
| | | |
354. | எண்ணு மாறே துணிவிப்பன்
இசையார் தமையு மிசைவிப்பன்
நண்ணு மாறே முன்னொடுபின்
நாடா வண்ண நலிவேனால் | (87) |
| | | |
355. | சாந்தங் கொண்ட தபோதனரும்
தடமென் முலையார் தம்பிறகே
காந்தங் கொண்ட விரும்பென்னக்
கவ்விச் சுழலக் கலக்குவனால். | (88) |
| | | |
356. | தண்ணென் மதியை யழலென்றும்
சாந்த மதனை விடமென்றும்
வண்ண மலரை யரமென்றும்
மயங்கத் தியங்க மலைப்பேனால். | (89) |
| | | |
357. | கொந்தார் மலர்ப்பூந் தாதளைந்து
குளிர்ந்து மெல்லக் குலவிவரு
மந்தா நிலமாந் தேர்கடவின்
மாற்ற வெனையா ராற்றுவரே. | (90) |
350. அயிலோன் - முருகக் கடவுள்.