‘அவ்வாறு’ என்றது தன்மை ²யிரண்டு பகுப்பவாயும், முன்னிலை இரண்டு பகுப்பவாயும், படர்க்கை இரண்டு பகுப்பவாயும் வருதல் நோக்கி என்பது.

வ-று : உண்டேன், கரியென், எனவும்; உண்டாய், கரியை எனவும், உண்டான், கரியன் எனவும் வரும். பிறவும் அன்ன.

முற்றுச்சொல் என்றது செய்கையும் பாலும் செயப்படுபொருளும் தோன்றி நிற்றலின் முற்றுச் சொல் ³என்பாரும், மற்றோர் சொல் நோக்காது முடிந்து நிற்றலின் முற்றுச்சொல் ⁴என்பாரும், எக்கால் அவை தம் எச்சம் பெற்று நின்றன அக்கால் பின்யாதும் நோக்காவாய்ச் செப்பு மூயிற்றுப்போல அமைந்து மாறுதலின் முற்றுச் சொல் ⁵என்பாரும் என ⁶இரு பகுதியர் ஆசிரியர் என்பது.

சேனா

இ-ள் : முற்றுச் சொல்லாவது இறப்பு நிகழ்வு எதிர்வு என்னும் மூன்று காலமும், தன்மை முன்னிலை படர்க்கையென்னும் மூன்றிடத்தும்; உயர்திணையும் அஃறிணையும் இருதிணைப் பொதுவுமாகிய பொருள்தோறும் வினையானும் குறிப்பானும், இவ்விரண்டாய்வரும் அவ்வறுவகைச் சொல்லாம் என்று சொல்லுவர் ஆசிரியர், எ-று.

உ-ம் : சென்றனென், கரியென் எனவும்; சென்றது, கரிது எனவும்; சென்றனை, கரியை எனவும் வரும்.

2. இரண்டுபகுப்பு-தெரிநிலை வினை குறிப்புவினை.

3. தெய்வச்சிலையார் (பிற்காலத்தவர்).

4. சேனாவரையர்.

5. நச்சினார்க்கினியர். இளம் பூரணர் மூவர்கருத்தையும் ஏற்பர்.

6. இருபகுதியர் என்பது மூன்று பகுதியினர் என்றிருத்தல் வேண்டும்.