இங்ஙனம் வினையெச்சம் திரிந்துநிற்கும் எனவே, ஈறு திரிந்து நிற்கும் என வினையியலுட் காட்டியவற்றிற்கும் இதுவே விதியாயிற்று.

இனி, பெயரெச்சம் வேறு பெயர் பெறுமாறு : ‘அவர் ¹தம்முளான் தருமதத்தன் என்பான்’ (சீவக. 242) எனவும்,

²கச்சினன் கழலினன் தேந்தார் மார்பினன்
வகையமைப் பொலிந்த வனப்பமை தெரியற்
சுரியலம் பொருநனைக் காணிரோ’       (அகம். 76)
‘குவளை யேயள வுள்ள ³கொழுங்கணாள்
அவளையே ‘       (சீவக 243)

எனவும்,

⁴‘புரிமாலையர் பாடினியரும்’

எனவும் வந்தன உயர்திணை முப்பாற்கண்ணும் வந்த பெயரெச்சம் படர்க்கை வினைக் குறிப்பு முற்று.

‘பெருவரை ⁵மிசையது நெடுவெள் ளருவி’       (குறுந். 78)
⁶‘தெரிநடைய மாகளிறு

தன்தாள் பாடுநர்க்கு நன்கருளியும்’

இவை அஃறிணை யிருபாற்கண்ணும் வந்த பெயரெச்சப் படர்க்கைவினைக் குறிப்புமுற்று.

⁷’பெருவேட் கையேன் எற்பிரிந்து’

இது பெயரெச்சத் தன்மை யொருமை வினைக்குறிப்பு முற்று.

1. தம்முளானாகிய தருமதத்தன்.

2. கச்சிளனாய் கழலினனாய மார்பினனாய-பொருநன்.

3. கொழுங்கண்ணாளாய ^*அவனை.

4. புரிமாலையராய பாடினியரும்.

5. மிசையதாகிய அருவி.

6. தெரிநடையவாகிய களிறு.

7. பெருவேட்கையேனாகிய என்னை.