பிடியை நயந்த களிறு குன்றம் நண்ணுமென்றது நின்னை நயந்ததலைவன் ஊராரலருக்கு அஞ்சி மனையகத்தே இரவில் வருவானென்றகுறிப்பை உணர்த்தியது.

     நல்லகம் என்றலின் அவன் நயந்தது நன்மையையே பயக்குமென்றதன் உடம்பாட்டை உணர்த்தினாள்; இதனால் தலைவியைத் தோழிஇரவுக்குறி நயப்பித்தாளாயிற்று.

    (மேற்கோளாட்சி) மு. தோழி கிழத்தியை இரவுக்குறி நயப்பித்தது (தொல்.களவு. 23, ந.)

    ஒப்புமைப் பகுதி 3. மன்றம் போழ்தல்: குறுந். 301:5.

    4. சுனைப்பூங்குவளை: குறுந். 59:2-3, ஒப்பு, 321:2.

    5. தலைவன் தலைவியொடு கிள்ளையோப்புதல்: "பைந்தாட்செந்தினைக் கொடுங்குரல் வியன்புனம், செந்தார்க் கிள்ளை நம்மொடுகடிந்தோன்", "களிறணந் தெய்தாக் கன்முகை யிதணத்துச், சிறுதினைப்படுகிளி யெம்மோ டோப்பி" (அகநா. 242:5-6, 308:9-10.)

    4-5. சுனைப்பூவினால் தொடலை கட்டுதலும் கிளியோப்புதலும்:குறுந். 142: 1-2. 8. தலைவன் தன் கருத்தை வெளிப்படையாகச் சொல்லாமை: குறுந். 298:2; கலி. 37:1-5; திருச்சிற். 82, 83.

(346)

தலைவன் கூற்று

(பொருள்வயிற் பிரிய எண்ணிய தன் நெஞ்சத்தை நோக்கி,"தலைவியும் உடன் வருவாளாயின் நாம் பிரிதல் கூடும்" என்று கூறித்தலைவன் செலவு தவிர்ந்தது.)

347.	மல்குசுனை புலர்ந்த நல்கூர் சுரமுதற்
	குமரி வாகைக் கோலுடை நறுவீ
	மடமாத் தோகைக் குடுமியிற் றோன்றும்
	கான நீளிடைத் தானு நம்மொ
5	டொன்றுமணஞ் செய்தன ளிவளெனின்
	நன்றே நெஞ்ச நயந்தநின் றுணிவே.

என்பது பொருள் வலிக்கும் நெஞ்சிற்குத் தலைமகன் சொல்லிச்செலவழுங்கியது.

    (பொருள் வலிக்கும் நெஞ்சு - பொருள் பெறவேண்டுமென்று எண்ணி அதன்பொருட்டுத் தவைவியைப் பிரிந்து செல்ல எண்ணிய நெஞ்சு. செலவு அழுங்கியது - செல்லுதலைத் தவிர்ந்தது; இங்ஙனம் அழுங்குதல் தலைவியை ஆற்றுவித்துப் பின்னர்ச் செல்லும் பொருட்டேயாகும்.)

காவிரிப் பூம்பட்டினத்துச் சேந்தங் கண்ணன்.

     (பி-ம்.) 1. ‘மல்குசுனைப் புலந்த’ 2. ‘கொல்லுடை நறுவீ’.

    (ப-ரை.) (ப-ரை.) நெஞ்சம் - நெஞ்சே, மல்கு சுனை புலர்ந்தநல்கூர் சுரமுதல் - முன்பு நீர் மல்கிய சுனை பின்பு