வைகறை, செய்துவிட்டன்ன செந்நில மருங்கிற், செறித்துநிறுத் தன்ன தெள்ளறல் பருகிச், சிறுமறிதழீஇய தெறிநடை மடப்பிணை, வலந்திரி மருப்பினண்ண லிரலையொ, டலங்குசினைக் குருந்தி னல்குநிழல் வதிய", "மறியுடை மடப்பிணை தழீஇப் புறவிற், றிரிமருப் பிரலை பைம்பவருகள, வார்பெய லுதவிய கார்செய் காலை" (அகநா. 14:1-6, 23:1-9, 34:4-8, 139:5-12, 154:1-9, 304:1-10, 314:5-7); "கருவியல் கார்மழை கால்கலந்தேத்த, உருகு மடமான் பிணையோ டுகளும்" (திணை மொழி. 25); "கார்வளம் பழுனிக் கவினிய கானத்து.... சிறுபிணை தழீஇய திரிமருப்பிரலை" (பெருங். 1. 49:101-14).

    5. வருந்தி நொந்துறைதல்: குறுந். 192:2, 400:7

(65)

தோழி கூற்று

(கார்காலம் வந்தபின்பும் தலைவன் வாராமையால் வருந்திய தலைவியை நோக்கி, "இப்போது பெய்யும் மழை பருவமல்லாத காலத்துப் பெய்வது; இதைக் கார்காலத்துக்குரியதென்று மயங்கிக் கொன்றை மரங்கள் மலர்ந்தன. ஆதலின் இது கார்ப்பருவமென்று நீ வருந்தற்க" என்று தோழி கூறியது.)

66.	மடவ மன்ற தடவுநிலைக் கொன்றை
	கல்பிறங் கத்தஞ் சென்றோர் கூறிய
	பருவம் வாரா வளவை நெரிதரத்
	கொம்புசேர் கொடியிண ரூழ்ந்த
5	வம்ப மாரியைக் காரென மதித்தே.

என்பது பருவங்கண்டு அழிந்த தலைமகளைத் தோழி பருவமன்றென்று வற்பறீஇயது.

    (பருவம் - இங்கே கார்காலம். வற்புறீஇயது - வற்புறுத்தியது.)

கோவதத்தன் (பி-ம். கோவத்தன்).

    (பி-ம்.) 1. மடவை; 4. கொடியிணர் பூத்த; 5.வம்பு.

    (ப-ரை.) கல் பிறங்கு அத்தம் சென்றோர் - கற்கள் விளங்கும் பாலைநிலத்து அருவழியைக் கடந்து சென்ற தலைவர், கூறிய - மீண்டு வருவேனென்று சுட்டிக் கூறிய பருவம் - கார்ப்பருவம், வாரா அளவை - வாராத காலத்திலே, வம்ப மாரியை - பருவமல்லாத காலத்துப் பெய்யும் மழையை, கார் என கார் என - கார் காலத்து மழையென்று, மதித்து - கருதி, நெரிதர - நெருங்கும்படி, கொம்புசேர் கொடி இணர் ஊழ்த்த - சிறு கொம்புகளிற் சேர்ந்த ஒழுங்காகிய பூங்கொத்துக்களைப் புறப்பட விட்டன; ஆதலின், தடவு நிலை கொன்றை - பரந்த அடியையுடைய கொன்றை மரங்கள், மன்ற - நிச்சயமாக, மடவ - பேதைமையையுடைய.