(சொ - ள்.) 1-10. கொல் வினைப் பொலிந்த - கொற்றொழிலாற் சிறந்த,கூர் குறு புழுகின் - கூரிய குறிய புழுகெனப் பெயரிய, வில்லோர் தூணி வீங்கப் பெய்த - வில்வீரர் அம்புக் கூட்டில் மிகப் பெய்திருக்கும், அப்பு நுனி ஏய்ப்ப - குப்பி நுனியை ஒப்ப, அரும்பிய இருப்பை - அரும்பிய இருப்பையது, செப்பு அடர் அன்ன - செப்புத் தகட்டை யொத்த, செங்குழை அகம்தொறும்-சிவந்த தளிர்களினிடந் தொறும், இழுதின் அன்ன தீம்புழல் துய்வாய் - நெய்யை யொத்த இனிய துளையுள்ள பூக்கள், ஆர் கழல்பு - ஆர்க்குக் கழன்று, உழுது காண் துளையவாகி - காம்பினை நீக்கிக் காணத்தக்க துளையினையுடைய வாய், ஆலி வானிற் காலொடு பாறி - வானினின்று விழும் பனிக்கட்டி போலக் காற்றாற் சிதறுண்டு, துப்பின் அன்ன செங்கோட்டு இயவின் - பவளம் போன்ற சிவந்த மேடாகிய வழிகளில், நெய்ததோர் மீமிசை நிணத்தில் பரிக்கும் - குருதிமீ துள்ள கொழுப் பெனப் பரக்கும், அத்தம் நண்ணிய அம் குடிச் சீறூர் - சுரத்திலே பொருந்திய அழகிய குடிகளையுடைய சிற்றூர்க் கண்ணே,

10-12. கொடு நுண் ஓதி மகளிர் ஒக்கிய தொடிமாண் உலக்கை தூண்டு உரல். பாணி-வளைந்த நுண்ணிய கூந்தலினயைுடைய பெண்டிர்கள் உயர்த்த பூண்மாண்ட உலக்கையாற் குற்றும் உரலினின்றெழும் ஒலி.

13-14. நெடுமால் வரைய குடிஞையோடு இரடடும் குன்று - நெடிய பெரிய பக்க மலையிலுள்ள ஆந்தை யொலியொடு மாறி மாறி ஒலிக்கும் குன்றுகள், பின் ஒழியப் போகி - பின்னே ஒழிய முன்னே போய்,

14-17. ஞாயிறு படினும் ஊர் சேய்த்து எனாது-ஞாயிறு மறைந்திடினும் ஊர் சேய்மையிடத்தது என்று கூறி யொழியாது, துனைபரி

(பாடம்) 1. மென்றோள் நசைஇ.