திணையுந் துறையு மவை. அவனைக் கோவூர் கிழார் பாடியது.

     உரை: தேஎந் தீந்தொடைச் சீறி யாழ்ப் பாண - தேன் போல
இனிய நரப்புத்தொடை பொருந்திய சிறிய யாழையுடைய பாண; கயத்து
வாழ் யாமை காழ் கோத் தன்ன - கயத்தின்கண் வாழும் யாமையை
நாராசத்தின்கண்ணே கோத்தாற் போன்ற; நுண் கோல் தகைத்த தெண்
கண் மாக் கிணை - நுண்ணிய கோலாற் பிணிக்கப்பட்ட தெளிந்த
கண்ணையுடைய பெரிய உடுக்கை யோசை; இனிய காண்க இவண்
தணிக எனக் கூறி வினவல் ஆனா - இனிய காண்க, இவ்விடத்தே
சிறிது ஆறிப் போவீராக என்று சொல்லிப் பலவும் என்னை வினவுத
லமையாத; முது வாய் இரவல - முதிய வாய்மையுடைய இரவலனே!;
யான் சொல்லுவதனைக் கேட்பாயாக; தைஇத் திங்கள் தண் கயம்
போல - தைமாதத்தின்கட் குளிர்ந்த பொய்கையைப் போல; கொளக்
கொளக் குறைபடாக் கூழுடை வியனகர் - கொள்ளக் கொள்ளத்
தொலையாத சோற்றையுடைய அகன்ற நகரிடத்து; அடு தீ யல்லது சுடு
தீ யறியாது - அடு நெருப்பல்லது சுடு நெருப்பறியாது; இரு மருந்து
விளைக்கும் நன்னாட்டுப் பொருநன் - சோற்றையும் தண்ணீரையும்
விளைக்கும் நல்ல நாட்டுக்கு வேந்தன்; கிள்ளி வளவன் நல்லிசை
உள்ளி - கிள்ளி வளவனது நல்ல புகழை நினைத்து; நாற்ற