திணையும் துறையு மவை. பாண்டியன் தலையாலங்கானத்துச்
செருவென்ற நெடுஞ்செழியன் பாட்டு.

     உரை: நகு தக்கனர் நாடு மீக் கூறுநர் என - நம்மாற்
சிரிக்கத்தக்கார் இவன் ஆளும் நாட்டை மிகுத்துச் சொல்லுவர் எனவும்;
இளையன் இவன் என - இவன்தான் இளையன் எனவும்; உளையக் கூறி
- யான் வெறுப்பச் சொல்லி; படு மணி இரட்டும் பாவடிப் பணைத்தாள்
நெடு நல் யானையும் தேரும் மாவும் - ஒலிக்கும் மணி இரு மருங்கும்
ஒன்றோ டொன்று மாறி யிசைக்கும் பரந்த அடியினையும் பெரிய
காலினையு முடைய உயர்ந்த நல்ல யானையினையும் தேரையும்
குதிரையையும்; படை யமை மறவரும் உடையம் யாம் என்று -
படைக்கலத் தொழில் அமைந்த வீரரையும் உடையேம் யாம் என்று;
உறு துப்பு அஞ்சாது - எனது மிக்க வலிக்கு அஞ்சாதே; உடல் சினம்
செருக்கி - மாறுபடுஞ் சினம் பெருகி; சிறுசொல் சொல்லிய சினங்கெழு
வேந்தரை - புல்லிய வார்த்தைகளைக் கூறிய சினம் பொருந்திய
அரசரை; அருஞ் சமம் சிதையத் தாக்கி - பொறுத்தற்கரிய போரின்
கண்ணே சிதறப் பொருது; முரச மொடு ஒருங்கு அகப்படேஎனாயின் -
முரசத்தோடுகூட அவரைக் கைக்கொண்டிலேனாயின்; பொருந்திய என்
நிழல் வாழ்நர் - பொருந்திய எனது குடைநிழற் கண் வாழ்வார்; செல்
நிழல் காணாது - தாங்கள் சென்றடையும் நிழற்