திணை: அது.  துறை:  விறலியாற்றுப்படை. அதியமானெடுமா
னஞ்சியை அவர் பாடியது.

     உரை: ஒரு  தலை  பதலை  தூங்க - காவினது  ஒருதலைக்
கண்ணே பதலை தூங்க; ஒரு தலை - ஒரு தலைக்கண்ணே;
தூம்பகச் சிறு முழாத் தூங்கத் தூங்கி - துளையை
யகத்தேயுடைய சிறிய முழாவைத் தூங்கும் பரிசு தூக்கி; கவிழ்ந்த
மண்டை மலர்க்குநர் யார் என - இடுவோ ரின்மையின் ஏலாது
கவிழ்ந்த என் மண்டையை இட்டு மலர்த்த வல்லார் யார் எனச்
சொல்லி; சுரன் முதல் இருந்த சில் வளை விறலி - சுரத்திடத்தே
யிருந்த சிலவாகிய வளையையுடைய  விறலி; செல்வை யாயின் - நீ
அவன்பாற் போவையாயின்; சேணோன் அல்லன் - அவன்
சேய்மைக்கண்ணானல்லன்;  முனை சுட எழுந்த மங்குல் மாப்
புகை - முனைப் புலத்தைச் சுடுதலா னெழுந்த இருட்சியையுடைய
கரிய புகை; மலை சூழ் மஞ்சின் மழ களிறு அணியும் - மலையைச்
சூழும் முகில் போல இளங்களிற்றைச் சூழும்; பகைப்புலத்தோன் -
பகைவர் தேயத் திருந்தான்; பல்வேல் அஞ்சி - பல
வேற்படையையுடைய அதியமான்; பொழுது இடைப் படாஅ -
ஒருபொழுதும் ஓயாமல்; புலரா மண்டை - உண்ணவும் தின்னவும்
படுதலான் ஈரம் புலராத மண்டை; மெழுகு மெல்லடையின் கொழு
நிணம் பெருப்ப - மெழுகான் இயன்ற மெல்லிய அடை போலக்
கொழுத்த நிணம் மிக; அலத்தற் காலை யாயினும் - உலகம்
வறுமையுறுதலையுடைய காலமாயினும்; புரத்தல் வல்லன் -
பாதுகாத்தலை வல்லன்; அவன் தாள் வாழ்க - அவன்
தாள் வாழ்க எ-று.

     பதலை யென்பது ஒருதலை முகமுடைய தொரு தோற்கருவி.
பகைப்புலத்தோ னென்ற கருத்து, பகைவர்பால் திறைகொண்ட
பொருளுடையனாதலின், நீ வேண்டிய வெல்லாந் தருதல் அவனுக்கெளி
தென்பதாம். உம்மை: சிறப்பு. சேணோ னல்ல னென்பதற்குப் பரிசில்
நீட்டிபானல்லன் என்று உரைப்பினு மமையும்.