திணையும் துறையு மவை. அவனை அவர் பாடியது.

     உரை : முன் உள்ளுவோனைப் பின் உள்ளினேன் -
யாவரினும் முன்னே  நினைக்கப்படுமவனைப்  பின்பே நினைந்தேன்
யான்; என் உள்ளம் ஆழ்க - அவ்வாறு நினைந்த குற்றத்தால்
எனதுள்ளம் அமிழ்ந்திப் போவதாக; என் நா போழ்க - அவனை
யன்றிப் பிறரைப் புகழ்ந்த நாவும் கருவியாற் பிளக்கப்படுவதாக; என்
செவி பாழ் ஊர்க் கிணற்றின் தூர்க - அவன் புகழன்றிப் பிறர்
புகழைக் கூறக்கேட்ட எனது செவியும் பாழ்பட்ட வூரின்கண் கிணறு
போலத் தூர்வதாக; நரந்தை நறும்புல் மேய்ந்த கவரி -
நரந்தையையும் நறிய புல்லையும் மேய்ந்த கவரிமா; குவளைப்
பைஞ்சுனை பருகி - குவளைப் பூவையுடைய பசிய சுனையின் நீரை
நுகர்ந்து; அயல தகரத் தண்ணிழல் பிணையொடு வதியும் - அதன்
பக்கத்தவாகிய தகரமரத்தினது குளிர்ந்த நிழலின்கண் தனது
பிணையுடனே தங்கும்; வடதிசையது வான் தோய் இமயம் - வட
திசைக்கண்ணதாகிய வானைப் பொருந்தும் இமய மலையும்;
தென்திசை ஆய் குடி இன்றாயின் - தென்றிசைக்கண் ஆய் குடியும்
இல்லையாயின்; இம் மலர்தலை யுலகு பிறழ்வது மன் - இந்தப்
பரந்த இடத்தையுடைய உலகம் கீழ் மேலதாகிக் கெடும் எ-று.

    முன்னுள்ளுவோனைப் பின்னுள்ளினேன் என் உள்ளம் ஆழ்தற்குக்
காரணம் கூறினமையான், பிறரைப் புகழ்ந்த நாவெனவும் பிறர் புகழ் கேட்ட
செவியெனவும் ஏனையவற்றிற்கும் காரணம் வருவித்துரைக்கப்பட்டது. அன்றி,
வடதிசை, தேவருலகோ டொத்தலான் இமயத்தால் தாங்க வேண்டுவதில்லை;
தென்றிசைக்கண் ஆய் குடி தாங்கிற்றில்லை யாயின் இவ்வுலகு பிறழும்;
அதனால் இமயத்துக்கு முன்னுள்ளப்படுவோனைப் பின்னுள்ளினேனாதலால்,
எனதுள்ளம் ஆழ்க; எனது நா போழ்க; எனது செவி தூர்வதாக
வென்றதாக்கி உரைப்பினு மமையும்.

    விளக்கம் :இமயத்தின்கண் கவரிமான் நரந்தை நறும்புல் மேய்ந்து
சுனைநீர் பருகித் தகரத் தண்ணிழல் வதியும் என இவர் கூறியது போலக்
குமட்டூர்க் கண்ணனார்,