திணை : அது. துறை : பரிசில் கடாநிலை. அவனை அவர்
பாடியது.

     உரை : சுவல் அழுந்தப் பல காய - தோள் வடுப்படப்பல
முட்டுக்களையும் காவிய; சில்லோதிப் பல் இளைஞரும் - சிலவாய
மயிரையுடைய பல இளையோரும்; அடி வருந்த நெடிது ஏறிய -
அடிவருந்த நெடும்பொழுது ஏறிய; கொடி மருங்குல் விறலியரும் -
கொடிபோலும் இடையினையுடைய விறலியரும் என இவர்; வாழ்தல்
வேண்டி - வாழ்தலை விரும்பி; பொய் கூறேன் மெய் கூறுவல் -
பொய் சொல்லேன் மெய் சொல்லுவேன்; ஓடாப் பூட்கை உரவோர்
மருக - புறங்கொடாத மேற்கோளையுடைய வலியோர் மரபி
லுள்ளானே! உயர் சிமைய உழாஅ நாஞ்சில் பொருந - உயர்ந்த
உச்சியை யுடைத்தாய் உழப்படாத நாஞ்சிலென்னும் பெயரையுடைய
மலைக்குவேந்தே; மாயா உள்ளமொடு - மறவாத நினைவுடனே;
பரிசில் உன்னி - பரிசிற்கு வந்து பொருந்தி; கனி பதம் பார்க்கும்
காலையன்று - பின்பு நின்று நின் மனம் நெகிழும் செவ்வி பார்க்கும்
காலமன்று யான் வறுமையுற்று நிற்கின்ற நிலைமை; ஈதலானான்
வேந்து - நினக்கு வேண்டிற்றுத் தருதலை அமையான் நின்னுடைய
அரசன்; வேந்தற்குச் சாதல் அஞ்சாய் நீ - அவ்வரசன் பொருட்டுச்
சாதலுக்கு அஞ்சாய் நீ; ஆயிடை - அவ்விடத்து; இரு நிலம்
மிளிர்ந்திசி னாஅங்கு - பெரிய நிலம் பிறழ்ந்தாற் போல; ஒருநாள்
அருஞ் சமம் வருகுவ தாயின் - ஒருநாள் பொறுத்தற்கரிய பூசல்
வருவதாயின்; வருந்தலுமுண்டு என் பைதலங் கடும்பு - வருந்துதலு
முளதாம் எனது பசித்துன்பத்தையுடைய சுற்றம் எ-று.

     அதனாற் போர் வருதன் முன்னே பரிசில் தந்து விடுவாயாக
வென்பது கருத்து. வேந்து என்றது சேரனை.

     விளக்கம் : அழுந்தியவழி வடு வுண்டாதலால், அழுந்த வென்றதற்கு
வடுப்பட வென வுரை கூறினார். இளைஞரென்றது, சில்லோதி யென்ற
அடைச்சிறப்பால் பெண்பால் குறித்து நின்றது. புரை தீர்ந்த நன்மை
பயக்குமாயின், பொய்ம்மையும் வாய்மையாம் என்பது கொண்டு,