திணை : அது. துறை : பாணாற்றுப்படை;
புலவராற்றுப்படையுமாம். வையாவிக் கோப்பெரும் பேகனைப் பரணர்
பாடியது.

    உரை : பாணன் சூடிய பசும் பொன் தாமரை - பாணன் சூடிய
ஒட்டற்ற பொன்னாற் செய்யப்பட்ட தாமரைப்பூ; மாணிழை விறலி
மாலையொடு விளங்க - மாட்சிமைப்பட்ட அணியினையுடைய விறலி
யணிந்த பொன்னரி மாலையுடனே விளங்க; கடும் பரி நெடுந்தேர்
பூட்டு விட்டு அசைஇ - கடிய குதிரையைப் பூண்ட நெடிய தேரைப்
பிணிப்புவிட்டு இளைப்பாறி; ஊரீர் போலச் சுரத்திடை இருந்தனிர் -
ஊரின்கண் இருந்தீர் போலச் சுரத்திடை இருந்தீர்; யாரீரோ என -
நீர் யாவிர் பாணரோ என; வினவலானா - எம்மைக் கேட்டலமையாத;
காரென் ஒக்கல் கடும் பசி இரவல - புல்லென்ற சுற்றத்தையும் மிக்க
பசியையுமுடைய இரவலனே; வென் வேல் அண்ணல் காணா
ஊங்கு - வென்றி வேலையுடைய தலைவனைக் காண்பதன் முன்;
நின்னினும் புல்லியேம் மன் - யாம் நின்னினும் வறியேம்; இனி -
இப்பொழுது; இன்னேம் ஆயினேம் - அவ்வறுமை நீங்கி இத்
தன்மையே மாயினேம்; என்றும் - எந்நாளும்; உடாஅ போரா
ஆகுதல் அறிந்தும்- உடா போராவாதலை யறிந்து வைத்தும்;
படாஅம் மஞ்ஞைக்கு ஈத்தஎம்கோ - படாத்தினை மயிலுக்குக்
கொடுத்த எம் இறைவன்; கடாஅ யானைக் கலிமான் பேகன் -
மதமிக்க யானையினையும் மனஞ் செருக்கிய குதிரையினையுமுடைய
பேகன்; எத்துணையாயினும் ஈத்தல் நன்றென - எவ்வளவாயினும்
கொடுத்தல் அழகிதென்று; மறுமை நோக்கின்றோ அன்று -
மறுபிறப்பை நோக்கிற்றோவெனின் அன்று; பிறர் வறுமை
நோக்கின்று அவன் கைவண்மை - பிறரது மிடியைக் கருதிற்று
அவனது கைவண்ணம் எ-று.