155. கொண்கானங் கிழான்

     கொண்கானங் கிழானது வண்மைநலத்தைப் பெற்று இன்புற்ற
மோசிகீரனார் இப் பாட்டின்கண் அவன் பாணர் கூட்டத்துக்கு
வேண்டுவன நிரம்ப நல்கி அவரது வறுமையைப் போக்கி யாதரிக்கும்
சிறப்பினைப் பாணாற்றுப்படை வாயிலாக வற்புறுத்துகின்றார்.

     திணை: அது. துறை: பாணாற்றுப்படை. அவனை அவர்
பாடியது.

    உரை: வாணர் கோட்டுச் சீறி யாழ் வாடு புடைத்த தழீஇ -
வளைந்த கோட்டையுடைய சிறிய யாழை உலர்ந்த மருங்கிலே
தழுவிக்கொண்டு; உணர்வோர் யார் என் இடும்பை தீர்க்க என -
அறிவோர் யார்தாம் எனது துன்பத்தைத் தீர்க்க வென்று; நயத்தின்
கிளக்கும் பாண - நயத்திற் சொல்லும் பாண; இனி கேள் - யான்
சொல்லுகின்றதனை இப்பொழுது கேட்பாயாக; பாழ் ஊர் நெருஞ்சிப்
பசலை வான் பூ - பாழூரின்கண் நெருஞ்சியினது பொன்னிறத்தை
யுடைய வாலிய பூ; ஏர் தரு சுடரின் எதிர் கொண் டாஅங்கு -
எழுகின்ற ஞாயிற்றை எதிர்கொண்டாற் போல; இலம்படு புலவர்
மண்டை - வறுமையுற்ற யாழ்ப் புலவரது ஏற்கும் மண்டை; விளங்கு
புகழ்க் கொண்பெருங் கானத்துக் கிழவன் - விளங்கிய புகழையுடைய
கொண்கானங் கிழானது; தண் தார் அகலம் மலர்ந்து நோக்கின -
குளிர்ந்த தாரையுடைய மார்பத்தை மலர்ந்து நோக்கின எ-று.

    ஏர் தரு சுடரி னெதிர்கொண்டாங் கென்புழி, இன், சாரியை; அது
தோற்றம் வேண்டாத் தொகுதிக்கண் வந்தது; அன்றி, ஐகாரம் விகாரத்தால்
தொக்க தெனினு மமையும். நயத்திற் கிளக்கும் பாண வென வியையும்;
நயத்தின் அகலம் நோக்கின வென இயைப்பினு மமையும்.

    மண்டை அகலம் நோக்கி மலர்ந்த வென்ற கருத்து, கொடுக்கும்
பொருள் மார்பின் வலியால் உளதாமாகலின், அகல நோக்கின
வென்றதாகக் கொள்க.

    விளக்கம்: வணர் - வளைவு. வாடு புடை - வறுமையால் வாடிய
இடை; இதனை உலர்ந்த மருங்கென்றார் உரைகாரர்.