32. சோழன் நலங்கிள்ளி

     ஆசிரியர் கோவூர் கிழார் இப்பாட்டின்கண், சோழன் நலங்கிள்ளியின்
வள்ளன்மையை வியந்து, “இத் தண்பணை நாடு அவன் கருதிய முடிபே
யுடையதாதலால், அவன் வஞ்சியும் மதுரையும் தருவன்;அவனை 
நாமெல்லாம் பாடுவோம் வம்மின்” என்று பாராட்டுகின்றார்.

      திணை: பாடாண்டிணை. துறை: இயன்மொழி. அவனை அவர்
பாடியது.

     உரை: கடும்பின் அடு கலம் நிறையாக - நம் சுற்றத்தினது
அடுகலத்தை நிறைக்கும் பொருட்டு  விலையாக; நெடுங்  கொடிப்
பூவாவஞ்சியும் தருகுவன் - நெடிய துகிற்கொடியினையுடைய பூவாத
வஞ்சியையும் தருகுவன்; வண்ணம்  நீவிய - நிறமுடைய  கலவை
பூசப்பட்ட; வணங் கிறைப் பணைத் தோள் ஒண்ணுதல் விறலியர் -
வளைந்த சந்தினையுடைய முன்  கையினையும்  வேய்   போன்ற
தோளினையும் ஒள்ளிய  நுதலினையுமுடைய   விறலியர்;  பூவிலை
பெறுக என - பூவிற்கு விலையாகப் பெறுகவென்று; மாட மதுரையும்
தருகுவன் - மாடத்தையுடைய மதுரையையும்  தருவன்  ஆதலால்;
எல்லாம் பாடுகம் வம்மினோ பரிசில் மாக்கள்  - யாமெல்லாம்
அவனைப் பாடுவோமாக வாரீர், பரிசின் மாக்காள்; தொன்னிலக்
கிழமை சுட்டின் - பழைய நிலவுரிமையைக் குறிப்பின்; நன்மதி
வேட்கோச் சிறாஅர் -  நல்ல   அறிவையுடைய   குயக்குலத்
திளையோர்;தேர்க் கால் வைத்த  பசுமண்  குரூஉத் திரள் போல -
கலம் வனைதற்குத் திகிரிக் கண்ணே வைத்த பச்சை மண்ணாகிய
கனத்த திரள் போல; அவன்  கொண்ட  குடுமித்து - அவன்
கருத்திற் கொண்ட முடிபையுடைத்து; இத்தண் பணை நாடு - இக்
குளிர்ந்த மருத நிலத்தையுடைய நாடு எ-று.