திணையும் துறையு மவை. பரணர் பாடியது.

     உரை: தேஎங்கொண்ட வெண் மண்டையான் - கள் நிரம் பக்கொண்ட
வெள்ளிய மண்டையின்கண்; வீங்கு முலை ... கறக்குந்து - பருத்த மடியில்
...கறக்கும்; அவல் வகுத்த பசுங்குடையால் - பள்ளமுண்டாகச் செய்யப்பட்ட
பசிய ஓலைக் குடையில்; புதல் முல்லைப் பூப்பறிக்குந்து - புதவிடத்தே
மலர்ந்த முல்லைப்பூக்களைப் பறிக்கும்;ஆம்பல் வள்ளித் தொடிக்கை மகளிர்
- ஆம்பலின் தண்டால செய்யப்பட்ட வளையணிந்த கையையுடைய மகளிர்;
குன்றேறிப் புனல் பாயின் - மணற்குன்றின் மேலேறி நீர் நிலையில்
விளையாடப் பாய்வாராயின்; புற வாயால் புனல்வரையுந்து - புறத்தே நீர்
செ்ல்லுதற்குரிய கோடியில் வழிந்து நீங்கும்; ......... நொடை நறவின் ............
விலைப் பொருட்டாகிய கள்ளினையுடைய; மாவண் தித்தன் - பெரிய
வண்மையையுடைய தித்தனது; வெண்ணெல் வேலி உறந்தை யன்ன -
வெண்ணெல் வயல்கள் வேலியாகச் சூழ்ந்துள்ள உறையூரைப்போல;உரைசால்
நன் கலங் கொடுப்பவும் - புகழ் நிறைந்த நன்கலங்கள் பவவற்றைக்
கொடுக்கவும்; நெடுந்தகை கொளா அன் நெடிய தகைமையினையுடைய தந்தை
அவற்றைக் கொள்ளானாயினான்; இவள் - இம் மகள் தானும்; விரி சினைத்
துணர்ந்த நாகிள வேங்கையின் - விரிந்த கிளையிடத்துக் கொத்துக்
கொத்தாகப் பூத்துள்ள இளைய வேங்கை மரத்தினைப்போல; கதிர்த்து ஒளி
திகழும் - கதிர்விட்டு ஒளி செய்யும்; நுண் பல் சுணங் கின் நுண்ணிய
பலவாகிய சுணங்கு பரந்த; மாக்கண் மலர்ந்த முலையள் - கரிய கண்
தோன்றிய முலையையுடையளாயினாள்; தன்னையும் - தமையனும்; சிறுகோல்
உளையும் புரவியொடு - சிறு கோலுக்கு வருந்தும் குதிரைகளுடன்;
.........யாரே........யாவர்; எ - று.