திணையுந் துறையு மவை. கரும்பனூர் கிழானைப் புறத்திணை
நன்னாகனார் பாடியது.

     உரை: மென்பாலான் - மென்புலமான மருதவயற்கண்; உடன் அணைஇ
- தன்   இனத்துடனே   மேய்ந்துண்டு; வஞ்கிக் கோட்டு உறங்கும் நாரை -
வஞ்சிமரத்தின்   கிளையின்கண்    தங்கியுறங்குதலைச்   செய்யும் நாரை;
அறைக்கரும்பின் பூ அருந்தும் - முற்றிய கரும்பினுடைய பூவைக் கொழுதும்;
வன்பாலான் - வன்புலமாகிய முல்லை நிலத்தின்கண் விளையும்; கருங்கால்
வரகின் அரிகால் கருப்பை அலைக்கும் பூழின்- கரிய தாளையுடைய வரகின்
அரிகாலின்கண் வாழும் எலியைப் பிடிப்பதற்கு முயலும் குறும்பூழ்ப்
பறவையின் ஆரவாரத்தால், அங்கண் குறுமுயல் வெருவ - அவ்விடத்தே
யுறையும் குறுமுயல் அஞ்சி யோட; அயல - அயலிடத்தே நிற்கும்;
கருங்கோட்டு இருப்பைப்பூ உறைக்குந்து - கரிய கிளைகளையுடைய
இருப்பை மரத்தின் பூக்கள் உதிரும்; விழவின்றாயினும் - விழாவென்றும்
நிகழா வழியும்; உழவர்மண்டை - உழவருடைய வுண்கலத்தில்;
இருங்கெடிற்று மிசையொடு - பெரிய கெடிற்று மீனாகிய உணவுடனே;
பூக்கள் வைகுந்து இஞ்சி முதலிய பூ விரவிய கள் நிறைந்திருக்கும்;
கரும்பனூரன் கிணையேம் - கரும்பனூர் கிழானுடைய கிணைவ ராவோம்;
பெரும - பெருமானே; நெல்லென்னாம் பொன் னென்னாம் - நெல்லும்
பொன்னும் என்னவாகும்; கனற்றக் கொண்ட நறவு என்னாம் - உடல்
வெதும்புமாறு கொண்ட கள்ளுந்தான் என்ன பயனுடைத்தாம்;............
மனைமன்னா அவை பலவும் - மனையிடத்து இல்லாத அவை
பலவற்றையும்;யான் தண்டவும் - யான் குறைபடவும்;தான் தண்டான் -
தான் சிறிதும் குறைவிலனாய்; நிணம் பெருத்த கொழுஞ்சோற்றிடை - நிணம்
கலந்த கொழுவிய பெய்து; மண் நாணப் புகழ் வேட்டு - மண்ணவர் கண்டு
நாணும்படியாகப் புகழைச் செய்து; புரந்தோன் - எம்மை விரைந்தேற்று
ஆதரிப்பன்; எந்தை - எங்கள் தலைவன்; யாம் தொலைவதை எவன் -
யாங்கள் வறுமை குறித்து