திணையும் துறைவு மவை. அவனை ஆவடுதுரை மாசாத்தனார்
பாடியது.

    உரை: நயனில் கூற்றம் - ஈரமில்லாத கூற்றமே; நனிபேதை - மிகவும்
அறிவுடையையல்லை; விரகு இன்மையின் - நினக்குப் போவதொரு
விரகில்லாதமையினால்; வித்து அட்டு உண்டனை - மேல்விளைந்து
பயன்படும் விதையைக் குற்றியுண்டாய்;நன்வாயாகுதல் இன்னும் காண்குவை
- ஆயின் நினக்கு இவ்வாறு சொல்லிய வார்த்தை நல்ல மெய்யாதல்
இன்னமும் காண்பை; ஒளிறுவாள் மறவரும் களிறும் மாவும் - ஒளிவிளங்கிய
வாட்போரை வல்ல வீரரும் யானையும் குதிரையும்; குருதியங் குரூஉப் புனல்
பொருகளத் தொழிய - உதிரமாகிய நிறமுடைய அழகிய நீர் மிக்க
போர்க்களத்தின்கண் மாய; நாளும் ஆனான் கடந்து அட்டு - நாடோறும்
அமையானாய் எதிர்நின்று கொன்று; என்றும் நின் வாடுபசி அருத்திய
பழிதீர் ஆற்றல் - நாடோறும் நினது மெய் வாடுதற் கேதுவாகிய பசி
தீர்தற்கு ஊட்டிய வசையற்ற வலியையுடைய கொலைத் தொழிலுக்கு;
நின்னே ரன்ன - நின்னையொத்த; பொன் இயல் பெரும்பூண்
வளவனென்னும் - பொன்னானியன்ற பேரணிகலத்தையுடைய வளவனென்று
சொல்லப்படும்; வண்டு மூசு கண்ணி இனையோன் கொண்டனை யாயின் -
வண்டுகள் மொய்க்கப்படுங் கண்ணியையுடைய இத் தன்மையினை
யுடையோனை நீ கொண்டாயாயின்; இனி நின்பசி தீர்ப்போர் யார் - இனி
நின் பசியைக் கெடுப்போர் யார், சொல்லுவாயாக; எ - று.

    கூற்றமே, இத்தன்மையோனைக் கொண்டாயாயின், நின் பசியைத்
தீர்ப்போர் இனி யார்? விரகின்மையின் வித்தட்டுண்டனை; நன்வாயாகுதல்
இன்னும் காண்குவை எனக் கூட்டி வினைமுடிவு செய்க நயன் -
நியாயமுமாம்.

    விளக்கம்: “நனிபேதையே” என்ற துணிவை வற்புறுத்தற்கு
“வித்தட்டுண்டனை” என்றார். வேறே செய்தற்குரியவற்றை யெண்ணும்
அறிவில்லையாயினை யென்பால், “விரகின்மையின்” என்று காட்டினார்.
வித்து, மேல்விளைந்து பயன் படுவதாகலின், “மேல் விளைந்து பயன்படும்
விதை” யெனவே உரை கூறப்பட்டது. வித்தென்றமையின், அட்டுண்டனை