திணையும் துறை மவை. ஆயைக் குட்டுவன் கீரனார் பாடியது.

    உரை: ஆடுநடைப் புரவியும் - தாளத்திற்கேற்ப நடக்கும் அசைந்த
நடையையுடைய குதிரைகளும்; களிறும் தேரும் - யானைகளும் தேர்களும்;
வாடாயாணர் நாடும் ஊரும் - அழியாத புதுவருவாயையுடைய நாடும்
ஊர்களும்; பாடுநர்க்கு அருகா ஆஅய் அண்டிரன் - பாடுவார்க்குக்
குறைவறக் கொடுக்கும் ஆயாகிய அண்டிரன்; கோடு ஏந்து அல்குல்
குறுந்தொடி மகளிரொடு - கோடேந்திய அல்குலினையும் குறிய
வளைகளையுமுடைய உரிமை மகளிரோடு; காலன் என்னும் கண்ணிலி
உய்ப்ப - காலனென்று சொல்லப்படாநின்ற கண்ணோட்ட மில்லாதவன்
கொண்டுபோக; மேலோர் உலகம் எய்தினன் எனாஅ தேவருலகத்தை
யடைந்தானாகக் கொண்டு; பொத்த அறையுள் - பொந்தாகிய தான்
வாழுமிடத்து;போழ்வாய்க் கூகை - போழ்ந்தாற் போலும் வாயலகையுடைய
பேராந்தை; சுட்டுக்குவி எனச் செத்தோர்ப் பயிரும் - சுட்டுக் குவியென்று
செத்தோரை அழைப்பதுபோலக் கூவும்; கள்ளியம் பறந்தலை -
கள்ளியையுடைய பாழிடமாகிய புறங்காட்டுள்; ஒரு சிறை அல்கி - ஒரு
புடையிலே தங்கி; ஒள்ளெரி நைப்ப உடம்பு மாய்ந்தது - ஒள்ளிய தீச்சுட
உடம்பு மாய்ந்துவிட்டது; புல்லென் கண்ணர் - பொலிவழிந்த
கண்ணினையுடையராய்; புரவலர்க் காணாது - தம்மைப் பாதுகாப்போரைக்
காணாது; கல்லென்சுற்றமொடு கையழிந்து - ஆரவாரிக்கும் கிளையுடனே
செயலற்று; புலவர் - அறிவுடையோர்; வாடிய பசியராகி - தம்
மெய்யுணங்கிய  பசியையுடையராய்;