திணை: அது. துறை: ஆனந்தப்பையுள். பூதபாண்டியன் தேவி
பெருங். கோப்பெண்டு தீப்பாய்வாள் சொல்லியது.

     ஆனந்தப் பையுளாவது: “விழுமங்கூர வேய்த்தோ ளரிவை, கொழு
நன் வீயக் குழைந்துயங் கின்று” (பு.வெ.மா.சிறப். பொது. 13)

    உரை: பல் சான்றீரே பல் சான்றீரே - பல சான்றவிரே பல
சான்றவிரே; செல்க எனச் சொல்லாது - நின் தலைவனோடு இறப்ப நீ போ
என்று கூறாது; ஒழிக என விலக்கும் - அதனைத் தவிர்க என்று சொல்லி
விலக்கும்; பொல்லாச் சூழ்ச்சி பல்சான்றீரே - பொல்லாத விசாரத்தையுடைய
பல சான்றவிரே; அணில் வரிக் கொடுங்காய் வாள் போழ்ந்திட்ட காழ்போல்
- அணிலினது வரிபோலும் வரியையுடைய வளைந்த வெள்ளரிக்காயை
அரிவாளால் அரிந்திடப்பட்ட விதைபோன்ற; நல் விளர் நறுநெய் தீண்டாது-
நல்ல வெள்ளிய நறியநெய் தீண்டாமல்; அடையிடைக் கிடந்த கைபிழி
பிண்டம் - இலையிடையே பயின்ற கையாற் பிழிந்து கொள்ளப்பட்ட நீர்ச்
சோற்றுத் திரளுடனே; வெள்ளெள் சாந்தோடு - வெள்ளிய எள்ளரைத்த
விழுதுடனே; புளி பெய்து அட்ட வேளை வெந்தை - புளி கூட்டி
யடப்பட்ட வேளையிலை வெந்த வேவையுமாகிய இவை; வல்சியாக -
உணவாகக் கொண்டு; பரல் பெய் பள்ளி - பருக்கைகளாற் படுக்கப் பட்ட
படுக்கையின்கண்; பாய் இன்று வதியும் - பாயுமின்றிக் கிடக்கும்; உயவல்
பெண்டிரேம் அல்லேம் - கைம்மை நோன்பால் வருந்தும் பெண்டிருள்ளே
மல்லேம் யாம்; பெருங்காட்டுப் பண்ணிய கருங்கோட்டு ஈமம் -
புறங்காட்டின்கண் உண்டாக்கப் பட்ட கரிய முருட்டால் அடுக்கப்பட்ட
பிணப்படுக்கை; நுமக்கு அரிதாகுக - உங்களுக்கு அரிதாவதாகுக; எமக்கு
எம் பெருந்தோள் கணவன் மாய்ந்தென- எமக்கு எம்முடைய பெரிய