பக்கம் எண் :

பக்கம் : 1144
 

     சிறுவர் என்றது விசயனையும் சோதிமாலையும், செங்கணான் வணங்க. மகிழ்வெய்திப்
பயாபதி உரிமையோடிருந்த போழ்து, திகிரி யான் செல்வர் ஒலிப்ப, ஓடி அணுகினார் என்க.

(711)

 
பயாபதி இம்மையில் மாபெரும் சிறப்பீந்த தவத்திற்கு
மேலும் வித்திடல் வேண்டும் எனல
1842. ஆங்கவ ரணைந்த போழ்தி
     னிமிர்துகொப் புளித்த போலும்
தேங்கமழ் பவழச் செவ்வாய்
     முறுவனீர் பருகித் தேங்கி
ஈங்கிவை யனைய தோற்றி
     ணின்பமே 1பெருக நின்ற
வீங்கிய தவத்திற் கின்னும்
     வித்திடற் பால தென்றான்.
 
     (இ - ள்.) ஆங்கு அவர் அணைந்த போழதில்- அவ்வாறு அம்மக்கள் தன்னை வந்து
அணுகிய பொழுது, தேங்கமழ் பவழச் செவ்வாய் - தேன்மணங் கமழும் பவழம் போன்ற
சிவந்த வாயின்கண் ஊறுதலுடைய, முறுவல் நீர் பருகி - நகையுடனே கூடிய ஊறலாகிய
நீரை மாந்தி, தேங்கி - இன்ப மிக்கு, ஈங்கு இவையனைய தோற்றி - இவ்வுலகத்தே இச்
செயல்போன்ற செயல்கள் பலவற்றை நிகழ்வித்து, இன்பமே பெருக நின்ற - பேரின்பம்
மிகும்படி முற்பிறப்பிற் செய்து நின்ற, வீங்கிய தவத்திற்கு இன்னும் - பெருகிய
தவவொழுக்கத்திற்கு இனிமேலும், வித்து இடற்பாலது - விதை வித்தற்பாற்று, என்றான் -
என்று கூறினான், (எ - று.)

     இத்தகைய பேரின்பம் மறுமையிலும் நமக்கு வேண்டுமாயின் அவ்விளைவிற்கு
வித்தாகிய தவவொழுக்கம் இம்மையின் மேற்கொள்ளற் பாற்று என்றபடி.

     இம்மையில் தான் எய்தும் இன்பமெல்லாம் முற்பிறப்பிற் றான் ஆற்றிய தவத்தின்
பயனே என்பான், “ஈங்கு இவையனைய தோற்றி” என்றான். இன்பமே விரும்புதல்
உயிரியற்கையாகலின் அதனைத் தரும் தவத்திற்கு வித்திடலே அறிவுடைமை என்பான்,
இன்னும் வித்திடற்பால தென்றான், என்க.

(712)

 
நல்லூழின் சிறப்பைப் பாராட்டல்
1843. அலகுடன் விளங்கு மம்பொற்
     குடைநிழ லரசர் சூழ
உலகுடன் வணங்க வோடை
     யுயர்களிற் றெருத்த 2மேலால்
பலகுடை பணியச் செல்லும்
     பண்பிது நமக்குத் தந்த
நலனுடைத் தளிய நங்க
     ணல்வினைத் தெய்வ மன்றே.
 
 

     (பாடம்) 1 தேந்தி. 2 மேலும்.