என்றிதனை அக்குருவிற்குக் கூறி, மேலும் தான் சிந்தித்து மலையின்
செருக்கினை அடக்கவேண்டி ‘யானே மணங்கமழும் சோலை சூழும் காசியை
நெருங்கி அந்த மின்னொக்கும் சடை முனிவர்க்குக் கூறிச் செல்ல விடுவேன்.’
என்று எழுந்து சென்றனன் பிரமன்.

     கமல மலரினன் குரு முதலானோர் உடன் வரச்சென்று சிவந்த
கால்களையுடைய அன்னப் பறவைகளும் கரிய மெல்லிய கூந்தலையுடைய
அன்னம் போல்வாரும் மாறுபட்டுத் துளைதற்கிடனாகி வெள்ளி அலைகளை
யுடைய தெளிந்த நீரினையுடைய கங்கைக் குமரிபுடை சூழ்ந்த காசியாகிய
நல்ல நெடிய நகரிற் புக்கனன்.

பிரமன் அகத்தியர்க் குரைத்தல்

     அவ்விடத்தே விசுவநாதர் திருவடிகளை வணங்கி ஏத்திப் பின்பு
துன்பம் இல்லையாதற்குக் காரணமாகிய மறைநூல்கள் நிரம்பிய அகத்தியர்
தவச் சூழலைப் பகைவரை அழிக்கின்ற போராற்றலையுடைய தேவரொடும்
அணுகிக் கடல்நீரைக் குடித்த அகத்தியரைக் கண்டு தம் வருகைக்குக்
காரணத்தைக் கூறத் தொடங்கினர்.

     காமம், வெகுளி, மயக்கம், என்னும் மூன்றன் கொடுமையை அழித்தற்கு
ஏதுவாகிய மெய்யறி வினையுடைய முனிவரசே! மேலிட்டு நாடொறும்
பொய்படாது வெளிப்படும் சூரிய சந்திரர் செல்லும் வழியைத் தடை செய்தது
விந்தம். அம்மலையினது இறுமாப்பினை முற்றவும் நீவிரே அகற்ற வல்லீர்.