:: TVU ::

பக்கம் எண் :274

Manimegalai-Book Content

20. உதயகுமரனை வாளாலெறிந்த காதை
85 90 95 100 105 110	காஞ்சன னென்னுங்க கதிர்வாள் விஞ்சையன் ஆங்கவ ளுரைத்த அரசிளங் குமரனும் களையா வேட்கை கையுதிர்க் கொள்ளான் வளைசேர் செங்கை மணிமே கலையே காயசண் டிகையாய்க் கடிஞை யேந்தி மாய விஞ்சையின் மனமயக் குறுத்தனள் அம்பல மருங்கில் அயர்ந்தறி வுரைத்தவிவ் வம்பலன் றன்னொடிவ் வைகிரு ளொழியாள் இங்கிவள் செய்தி இடையிருள் யாமத்து வந்தறி குவனென மனங்கொண் டெழுந்து வான்றேர்ப் பாகனை மீன்றிகழ் கொடியினைக் கருப்பு வில்லியை அருப்புக்கணை மைந்தனை உயாவுத் துணையாக வயாவொடும் போகி ஊர்துஞ் சியாமத் தொருதனி யெழுந்து வேழம் வேட்டெழும் வெம்புலி போலக் கோயில் கழிந்து வாயில் நீங்கி ஆயிழை யிருந்த அம்பல மணைந்து வேக வெந்தீ நாகங் கிடந்த போகுயர் புற்றளை புகுவான் போல ஆகந் தோய்ந்த சாந்தல ருறுத்த ஊழடி யீட்டதன் உள்ளகம் புகுதலும் ஆங்குமுன் னிருந்த அலர்தார் விஞ்சையன் ஈங்கிவன் வந்தனன் இவள்பா லென்றே வெஞ்சின அரவ நஞ்செயி றரும்பத் தன்பெரு வெகுளியின் எழுந்துபை விரித்தென இருந்தோன் எழுந்து பெரும்பின் சென்றவன் சுரும்பறை மணித்தோள் துணிய வீசிக் காயசண் டிகையைக் கைக்கொண் டந்தரம் போகுவ லென்றே அவள்பாற் புகுதலும் நெடுநிலைக் கந்தின் இடவயின் விளங்கக் கடவு ளெழுதிய பாவையாங் குரைக்கும் அணுகல் அணுகல் விஞ்சைக் காஞ்சன மணிமே கலையவள் மறைந்துரு வெய்தினள் காயசண் டிகைதன் கடும்பசி நீங்கி