மதி என்னும் சொல், பருத்தல், கடைதல், கொழுத்தல், மதங்கொள்ளுதல், மயக்கம், கள், யானை, நிலா, இனிமை, கருவாப்பட்டை, அளவு, மதிப்பு, அறிவு, அசைச்சொல் முதலிய பொருள்களில் ஒரு வேர்ப் பல பொருட் சொல்லான தென் சொல்லும்; பெண்பால் அடை மொழியீறாக வரின், ''மான்'' என்னும் தம் ஈற்றினின்று திரிந்த வட சொல்லும் ஆகும். இவ் விரண்டிற்கும் எவ்வகைத் தொடர்புமில்லை. இவற்றின் வரலாறு வருமாறு:-

முத்து - மத்து - மத்தி - மதி. உ - அ (அள்ளைத் திரிபு),

முத்துதல் = சேர்தல். (சீவக. 504), முகத்தொடு முகம் சேர்தல்.

பல பொருள்கள் அல்லது கூறுகள் ஒன்றுசேரின் திரட்சியுண்டாகுமாதலால், சேர்தற் கருத்தில் திரட்சிக் கருத்துத் தோன்றும்.

"சேரே திரட்சி" (தொல். சொல். 363).

முத்து - முத்தை = திரட்சி (சூடா.), சோற்றுருண்டை.

முத்தை - மொத்தை = பருமன், உருண்டை.

மொத்தை - மோத்தை = பருத்த வெள்ளாட்டுக்கடா.

முத்து - மொத்து - மொத்தம் = திரட்சி, முழுமை.

முத்து = திரண்ட விதை, மணி, கிளிஞ்சிலில் விளையுங் கல், கொப்புளம்.

முத்து - முத்தம் = பெரிய முத்து, இச் சொல் வடமொழியில் முக்த வென்று திரியும். ''அம்'' பெருமைப் பொருள் ஈறு.

முத்து - மத்து = திரண்ட தயிர் முதலியன கடைகருவி. மத்து - மத்தம் "ஆய்மகள் மத்தம் பிணித்த கயிறு" (கலித். 110)

மத்து - மத்தி. மத்தித்தல் = கடைதல்.

மத்தி - மதி. மதித்தல் = கடைதல், விரலால் அல்லது கையால் நசுக்கிப் பசைபோலாக்குதல்.

மதி - மசி. மசிதல் = பசைபோலாதல் (த. வி.)

மசித்தல் = பசை போலாக்குதல் (பி.வி.)

மத்து, மத்தம் என்பன மந்த (mantha) என்றும்; மத்தி, மதி என்பன மத் (math) என்றும், மசி என்பது மஷ் என்றும், வடமொழியில் திரியும்.

மத்தம் = எருமைக்கடா. இச் சொல் வடமொழியில் மத்த எனத் திரியும். பொதுவாக, ஓர் இயங்குதிணை உயிரியின் உடம்பு பருத்தலால் கொழுத்தலும் மதங்கொள்ளுதலும் உண்டாகும்.

	மதித்தல் =	1. பருத்தல், உப்புதல்.
		2. கொழுத்தல், செருக்குதல். " மதித்தெதிர் தெவ்வா" (இரகு. மீட்சி. 37).