கல் - கன். கல்லுதல் = தோண்டுதல். கன் - கன்னம் = தோண்டுதல்,

சுவரைத் துளைத்துத் திருடுதல்.

லகரம் னகரமாகத் திரிதல் இயல்பு.

(3) வடமொழியிலும் முக்ஹ என்பது முகம் என்னும் பொருளில் வழங்கல்

எ-டு : முக்ஹ + கமல = முகத் தாமரை (தாமரை முகம்)

முக்ஹ என்னும் சொற்கு வடமொழியில் வாய் என்பதே முதன்மைப் பொருளாகக் கொள்ளினும், முகம் என்னும் பொருட்கும் வட்டஞ்சுற்றி வழியே வருதல் காண்க.

(4) தொடர்புடைய தென் சொற்கள் :

தலையில் முகம் முன்புறமா யிருத்தல்போல் முகத்தில் மூக்கு முன்னுறுப்பா யிருத்தலால், முன்மைக் கருத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட முகம் என்னும் சொல் தமிழில் மூக்கையும் உணர்த்தும்.

முகம் - முக, முகத்தல் = மூக்கால் மணம் நுகர்தல்.

முக - மோ - மோப்பு - மோப்பம்

முகம் - முகர், முகர்தல் = மோத்தல். முகர் - மோர்.

முகு - முக்கு - மூக்கு

மூக்கு = மூக்குப் போன்ற மூலை

முக்கு - முக்கை = ஆறு திரும்பும் மூலை.

(5) எதுகை வடிவான இனப்பொருட் சொற்கள் :

முகு என்னும் அடிக்கு எதுகையான நுகு, புகு முதலிய அடிகளும், முன்மைக் கருத்தின் வழிப்பட்ட தோன்றற் கருத்தை யுணர்த்துவனவாகும்.

நுகு - நுகும்பு = பனையின் இளமடல்

நுகு - நுங்கு = இளம் பனங்காய்ச் சுளை அல்லது கொட்டை.

நுகு - (நகு) - நாகு = இளமை.

புகு - பூ, பூத்தல் = தோன்றுதல்.

"பூந்தலிற் பூவாமை நன்று"

பூ - போ - போத்து = இளங்கிளை.

போத்து - போந்து = பனங்குருத்து

போந்து - போந்தை = பனங்குருத்து.

புகு - (பொகு) - பொகில் = அரும்பு

பொகில் - போகில் = அரும்பு

ழகரம் சில சொற்களில் ககரமாகத் திரியும்.