|
தமிழ் மொழி வரலாறு
107
|
கொன் |
739 |
|
தஞ்சம் |
751 |
|
தில் |
738 |
|
நன்றே |
884 |
|
மற்று |
747 |
|
மற்றையது |
749 |
|
மன் |
737 |
|
மன்ற |
750 |
ஏழாவதாகக் கூறப்பட்ட
‘எற்று’ என்பது, பிறிதோரிடத்தில் சாரியையாகக் கொள்ளப்படுகிறது.10
இது தவிரப் பின்வரும் சாரியைகளைக் குறிப்பிடுகிறார்:
|
இன் |
|
அற்று |
|
அத்து |
|
அம் |
|
ஒன் |
|
ஆன் |
|
அக்கு |
|
இக்கு |
|
அன் |
அவரே பின்வரும்
சாரியைகளையும் தம் நூலில் கையாண்டுள்ளார் :
|
கெழு |
48 |
|
உம் |
48 |
|
உ |
296 |
|
ஆ |
299 |
|
ஏ |
164 |
|
10.
தொல்காப்பியம், 118, 119
| |
“அவற்றுவழி மருங்கிற்
சாரியை வருமே”.
“அவைதாம்
இன்னே வற்றே அத்தே
அம்மே
ஒன்னே ஆனே அக்கே
இக்கே
அன்னென் கிளவி
உளப்படப் பிறவும்
அன்ன என்ப சாரியை
மொழியே”.
|
|
|