இந் நாவலந்தீவில் ஐராவதச் சேத்திரத்து ஆரிய கண்டத்திலே மின் தவழும் மேகக் குழாஞ் சூழ்ந்த மாடங்களையுடைய வீதசோக புரத்து அரசன் விக்கிரமன். நீலோற்பலம்போலும் விழிகளையுடையாள் அக் காமன் தேவி.  அந் நகரிலே புகழ்மிக்க வணிகன் தனதத்தன் என்பானாகும்.                  (1)

அவன் மனைவி தனதத்தை.  இவர்கட்கு மகன் நாகதத்தன்.  அந் நகரத்து மற்றொரு வணிகன் வசுதத்தன்.  அழகிய வெற்றிமாலை சூடிய வேற்படையாளன்.  நன்மணமாலை அணிந்த அழகுடைய நல்லாள் வசுமதி அவன் தேவி.  இவர்கட்குப் புத்திரி நாகவசு எனப்படுவாள்.  (2)

நண்புமிக்க நாகதத்தன் நற்குணம் மிக்க நாகவசு என்பவளை அன்புமிக்க  வேள்வி  விதியால்   மணஞ்செய்து   அவளுடன்   இனிது