இப்புராணத்திற் காணப்படும் இடைச்செருகல்கள் (பக்கம் 1019)

     806-ம் பாட்டின்கீழ்ச் சில பிரதிகளில் கீழ்வரும் இவ்வைந்து
பாட்டுக்களும் காணப்படுகின்றன. இவை வெள்ளி பாடல்கள் என்னும்
இடைச்செருகல்களாம் என்பது பல பெரியோர்களின் துணிபு. பல பிரதிகளில்
இவை காணப்படவில்லை. ஆதலின் பல பதிப்புக்களிலும் இவற்றைப்
புராணத்திற் சேர்த்துப் பதிக்காமலே விடுத்தனர். தி. க. சுப்பராயச்
செட்டியார் பதித்த கண்ணப்ப நாயனார் புராண உரைப்பதிப்பிதில்
இப்பாடல்களைச் சேர்க்காது முடித்து, இறுதியில் இவற்றை மூலபாடமாக
மட்டும் "வெள்ளிக் கவிகள்" என்று தலைப்பிட்டு அச்சிட்டு, "இவ்வைந்து
செய்யுள்களும் சேக்கிழார் நாயனார் அருளிய செய்யுள்களல்லாமையால்
அவற்றோடு சேர்க்காமலும் பொருளெழுதாதும் விட்டனம்" என்று குறிப்பும்
எழுதியுள்ளார். இவைபற்றி 806 உரையின் கீழ் எழுதிய அடிக்குறிப்பும்
காண்க. அன்பர்கள் பார்வைக்காக இப்பாடல்கள் மட்டும் சில
குறிப்புக்களுடன் இங்குத் தரப்படுகின்றன.

     குறிப்பு :- இளம்பருவச் சேய் - முருகன். "செருப்படி யாவன
விருப்புறுதுவலே" என்பது திருமறம். கடல்பெருகிற்றென - எம்மிளம்
என்பனவும் பாடங்கள்.

     குறிப்பு :- "எழிலவன் வாயது தூயபொற் குடமே, யதனிற் றங்குநீர்
கங்கையின் புனலே" என்ற திருமறக் கருத்துக்காண்க. ஒரு முனிவன் - சந்து
முனிவன். பகீரதன் சிவபெருமானை வேண்டிக்கொணர்ந்த கங்கை, செல்லும்
வழியில் தவஞ் செய்துகொண்டிருந்த சந்நுமுனிவனது ஆசிரமத்தினூடு
சென்றதனால் அதனை அவன் குடித்துவிட்டனன் எனவும், பின்னர்ப் பகீரதன்
வேண்டத் தன் செவியின்வழியே அதனை மீளவிட்டனன் எனவும்
அதனாற்கங்கைக்குச் சாநவி என்று பெயர்வந்தது எனவும் புராணங்கள்
கூறும். கங்கையினும் திண்ணனாரது வாய்நீர் புனிதமென்ற இப்பாட்டின்
கருத்து 666-ம் பாட்டிற்காண்க. செவியிலுமிழ் - என்பதும் பாடம்.

     குறிப்பு :- இப்பாடல் " அவன் றலைத் தங்கிய சருகிலை தருப்பையிற்,
பொதிந்த வங்குலி கற்பகத் தலரே" என்ற திருமறத்தின் கருத்தையே
கொண்டது காண்க. அயனொடுமால் - என்பதும் பாடம்.