3347.	தாவி னானயன் றானறி யாவகை
	மேவி னாய்திரு வாலவா யாயருள் தூவி லாவம ணர்கொளு வுஞ்சுடர் பாவி னான்தென்னன் பாண்டியற்காகவே.     9

3348.	எண்டி சைக்கெழி லாலவாய் மேவிய
	அண்ட னேயஞ்ச லென்றருள் செய்யெனைக் குண்ட ராமம ணர்கொளு வுஞ்சுடர் பண்டிமன் தென்னன் பாண்டியற்காகவே.     10

வீற்றிருந்தருளும் பெருங்கருணையுடைய சிவபெருமானே! அடியேனை
அஞ்சேல் என்று அருள்செய்வீராக! இறைவனைத் துதிக்கும் பேறு பெறாத
சமணர்கள் இம்மடத்திற்கு இட்ட நெருப்பு, இப்பூவுலகை ஆளும் தென்னன்
பாண்டியனைச் சென்று பற்றுவதாக!

     கு-ரை: பிறன் மாதரை விரும்பினமைபற்றி இராவணன் தூர்த்தன்
எனப்பட்டான். ஏத்து(தல்) - துதித்தல். இல்லா(த) அமணர். பார்த் திவன்
- பூமியை ஆள்பவன்.

     9. பொ-ரை: உலகத்தைத் தாவியளந்த திருமாலும், பிரமனும் அறிய
முடியாதவாறு நெருப்பு மலையாய் ஓங்கி நின்ற திருஆலவாய் இறைவனே!
அடியேனுக்கு அருள் புரிவீராக! நீராடமையால் தூய்மையற்ற சமணர்கள்
இம்மடத்திற்கு இட்ட இந்நெருப்பு இதற்குக் காரணமான பாண்டிய
மன்னனைச் சென்று பற்றுவதாக!

     கு-ரை: தாவினான் -உலகத்தைத் தாவி அளந்த திருமால். தூஇலா
- நீராடமையால் தூய்மை இல்லாத அமணர். பாவினான் - (அத்தீயைத்
திருமடத்தில்) பற்றுவித்தவன்.

     10. பொ-ரை: எட்டுத் திசைகளிலும் எழில் பரவும் திருஆலவாயில்
வீற்றிருந்தருளும், அண்டங்களுக்கெல்லாம் நாயகனான சிவபெருமானே!
அடியேனை அஞ்சேல் என்று அருள்புரிவீராக! சிறுமையுடைய சமணர்கள்
இம்மடத்திற்கு இட்ட நெருப்பானது தொன்மையாக விளங்கும் பாண்டிய
மன்னனைச் சென்று பற்றுவதாக.