583.குறிப்புரை: பலிக்கு -பிச்சைக்கு. பலிக்கும் மனை - பயன் விளையும்இல்லம். பாவாய் - பெண்ணே 'பல்லி' என்பதுஇடைக்குறைந்து "பலி" என வந்தது. பல்லிக்கு -பல்லைக் காட்டிக்கொண்டிருக்கின்ற இந்தப்பாத்திரத்தில். ஐயம் பெய் - பிச்சையிடு. ஐ அம்பு- ஐந்து அம்புகள். அநங்கன் - மன்மதன். இது தலைவிதோழிக்கு அறத்தொடு நின்றது.

584.குறிப்புரை: ஆய் அம் -நுணுகிய அழகு. ஆயம் - தோழியர் கூட்டம். அவர்அழிதலாவது வருந்தி இரத்தல். 'தோழியர் வருந்திக்கொண்டிருக்கச் சோர் வடைகின்ற என்மேல்' என்க.'ஆயன் குழல்' என இயையும் ஆயர் ஊதும் குழல் மாலைக்காலம் நெருங்குதலைத் தெரிவித்தலால் தனிமையால்வாடுவார்க்கு அதனால் துன்பம் மிகும். தேய் கோடு -கூரிய முனைகள். 'இவை வருந்துதல் சொல்ல வேண்டுமோ'என்பதாம். தீங்கு உழலும் - தீமை செய்து கொண்டுதிரிகின்றன. இதுவும் கைக்கிளைத் தலைவி கூற்று.

585.குறிப்புரை: "நன்னெஞ்சே" என்பதை முதலில் வைத்தும்."கழற்கு ஆ" என்பதில் உள்ள "ஆ" என்பதைஇறுதியில் வைத்தும் உரைக்க. தேரோன் -வியத்தகுதேரை உடையவன்; சூரியன். வெந்து,(மணல்கள்) வேதலால் பேய்த் தேர் - கானல்.அதனையும் ஒரு தேவனாக வைத்து "பேய்த்தேரோன்" என உயர்திணையாகக் கூறினார். அதன்இழிவு தோன்றுதற்கு, 'இளமையார் போவார்;முதுமையார் வருவார்' என்றல் போல, கதிர் - ஒளி.பேய்த் தேரின் ஒளி நிலையாத நீங்குவது போலநில்லாது நீங்கும் பொருள்' என்க. "என்னும்"என்பன உருவக உருபும், உவம உருபுமாய் வந்தன. தேராது -அதனை அடையும் வழியை ஆராயாமல், கூடல் காவாலி